Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1862

Index

bitum dimissum est; et conclusio pharisaei parabolae huius scopum constituit : quod videlicet Dominus in dimittendo non constringatur fragilitatis humanae abundantia, modo delictorum pondus — fiduciae et charitatis compenset mensura! — Quatenus vero doceret, ne quisquam suis operibus, sed magis divinae miserieordiae inniti debeat — proponit parabolam de duobus, ') qui ad orandum ascenderunt in templum : horum unus suae iustitiae confisus, divinis oculis piacere non potuit; altér, qui solum ad Dei confugit misericordiam, suorum delictorum — iustificatus retulit veniam. — Yoluit Dominus hanc misericordiam ipsis quoque humanis inserere cordibus — ideoque parabolam peregrini, inter Jericho et Jerusalem 2) in manus latronum incidentis, ibique graviter sauciati ita 'exposuit, ut cuncti adverterent : quam Deo haec perfectio essentialis esse debeat, cum eius defectus vei hominem amoris fraterni sensu exuat. — Quatenus vero misericordia Deo non modo propria, sed eidem velut amantissima, dilectissima, Ipsique acceptissiraa perfectio reputari debeat — Salvator amantissimus proponit parabolas, e quibus elucet non modo, quod Deo proprium sit misereri semper et parcere; sed, quod Idera Dominus in eo peculiare suum solatium inveniat, hocque Ipsius glóriám optime promoveat, cum invenit cor hominis, cui misereri et cui dona suae clementiae dispensare valeat. En cordiales parabolas ! Drachmam 3) perdit mulier, et accendit lucernám, et verrit, et invenit, et gaudio exuberante vicinas convocat et gaudet. Similis eventus, tanta — propter unam inventam drachmam — gaudii exuberantia, in vita "quotidiana comrauniter haud obtinet; sed.obtinet in paterno corde suarum creaturarum amantissirni Patris, qui ob drachmam gratiae, quam anima quaerit et invenit, licet eam Ipse det, gaudet tamen magis de dispensata, — quam anima de recepta — gratia. — Et ut clarius hanc cordis sui affectionem divinus Salvator «exprimat — suo insatiabili in hominum animas amore exclamat : „Ego sum bonus pastor, bonus pastor animam suam dat pro ovibus suis;" 4) et addit, in quo se bonus pastor talem exhibeat : quia videlicet relictis 99 ovibus, 5) vádit, quaerit unam perditam, eam inquirit, invenit, in humeris reportat, curat, non tundit sed familiariter fovet, et amore prosequitur. Quam haec parabola e corde Jesu profecta est ! ubi non rancor, non obiurgatio, non illatae iniuriae ainara mentio; sed super omnes alios affectus misericordia et copiosa redemptio habetur. — Nulla tamen parabola recurrit, in qua describenda seu Evangélista maiorem sollicitudinem adhibuerit, seu quam sancti Patres copiosius commentati fuerint, seu quam Dominus maiori studio proposuerit — quam parabola „de filio prodigo," 6) cuius parabolae singulae expressiones miro modo declarant et fragilitatis humanae miseriam, et animi ad conversionein determinati necessarios affectus, sed vei maximé illám teneram sollicitudinem, qua — Páter suos nunquam deserit filios, eos continua benignitate fovet, iisdem sensum redeundi donat, redire volentes paterno affectu et gratiae occursu praevenit, suas agnoscentes culpas — nequidem spectatis veteris conversationis laciniis — prima stóla induit, viribus fractos divinae l) Luc. 18, 10-15. - s) Luc. 10, 33. — ») Luc. 15, 8. — 4) Joan. 10, 11. - s) Matth. 18, 12. «) Luc. 15, 11-32. Circ. lill. Nr. V. 1862. 2