Kalocsai Főegyházmegyei Körlevelek, 1861

Index

sensus vestri (Rom. 12, 1 — 2). Agite proinde, ut intemerata vitae sanctimonia, exemplaris morum probitas et irreprehensibilis conversatio in Yobis semper eluceat atque ea, quae in exteriőre quoque habitu, cultu corporis ab omni vanitate remoto, in verbis et dictis, omnique actionum et omissionum complexu semet exerere debet regularitas, ad amussim Canonum a Yobis sedulo observetur; nam „sic decet — monente Concilio Tri„ dent. — Clericos in sortem Domini vocatos, vitám moresque suos componere, ut habitu, „ gestu, incessu, sermone, aliisque omnibus rebus nil nisi grave moderatum ac religione „ plénum praeseferant" (Sess. 22. Cap. 1. de reform.). Quo vero, Fratres Filiique dilectissimi, ex animo Vos impendatis et superimpendimini pro animabus (II. Cor. 12, 15), simulque propriae Yestrae saluti efficaciter consulatis, impensius Vos monitos esse volumus, ut orationis studio ac imprimis Horarum canonicarum persolutione nihil antiquius habeatis, vim inertiae et malum in bono vincentes reddatis vota Vestra in conspectu omnis populi (Psal. 21, 26). Sacerdos enim, qui assidue non orat, rore coelestis benedictionis carens, domum Dei linit luto absque paleis (Ezech. 13, 10.) est servus, qui cognovit quidem voluntatem Domini sui, sed non praeparavit, nec fecit secundum voluntatem ejus, ac ideo vapulabit multis (Lucae 12, 47). — Oratio , ad quam singulis diebus e libro Breviarii persolvendam quilibet nostrum sacrosancto stringitur officio , unum est e praecipuis mediis in animo renovandi, retinendi ac roborandi pia erga Deum sensa, quae secus a rerum terrestrium curis , sicut granum bonum a vepribus suffbcantur, quibusve nisi aestuet cor Sacerdotis, vix quidpiam, quod suo munere dignum foret, producere poterit. „In ipsa fide — ait S. Augustinus — et spe et charitate et continuato desiderio semper oramus, atque adeo ab aliis curis et negotiis, quibus ipsum desiderium quodammodo tepescit, certis horis ad negotium orandi mentem revocamus, verbis orationis nosipsos admonentes, ne quod tepescere coeperat, omnino refrigescat et exstinguatur, nisi crebrius inflammetur." (Epist. 121). Orationi vero oportet jungere studium scientiae, et hujus quidem non profanae aut vanae, quae nulli prodest, gladioque vagina recondito comparari potest, sed theologico-ecclesiasticae, cujus adminiculo potentes eritis exhortari ac eos qui contradicunt arguere simulque efficere, ut fideles animum ad immortalitatem natum ad ea, quae sursum sunt (Coloss. 3, 2) alacrius erigant, priscamque morum sanctimoniam consectentur. Quia autem scriptum est : „In meditatione exardescit ignis": idcirco orationi Sanctorumque scientiae quotidianam jungatis meditationem, quo sic non fictos sed condignos referentes probitatis clericalis fructus, sitis radicati in populo honoriűcato, sitque in parte Dei haereditas et in plenitudine Sanctorum detentio vestra (Eccl. 24, 16) atque repleatur gaudio os vestrum et lingua vestra exultatione (Ps. 152, 2). „Qui aliis vult prodesse, „ — dicit. S. Ignat. — sibi multum [prius vacare debet : ardeat prior domi charitate, qui „ vult alios inflammare." In his itaque versaminor, Fratres Filiique dilectissimi, ut sitis lucerna ardens ac lucens : „est enim — dicente S. Bernardo — lucere vanum, ardere parum, lucere et ar-