Historia est… - Írások Kovács Béla köszöntésére (Eger, 2002)
TÓTH Péter: Frangepán Kristóf egri püspök és Perényi Péter követsége Zsigmond lengyel királyhoz (1540) • 411
et domini nostri, ob amorem et reverentiam, quam habuimus et habebimus semper erga personam serenissimae dominae regináé, velint consulere rebus filiae suae, velint consulere rebus infantis nepotis, et hoc quamprimum, et dum tempus est: quod utinam iam non periisset, quia hoc certo certius sciant maiestates vestrae, quod si maiestas reginalis perget uti consiliis illorum, qui nunc ei consulunt, et res suas ad arbitrium eorum dirigere, pessum ibunt omnia negotia sua, et inter istos duos principes, dominum Romanorum vidlicet regem et principem Turcarum, nisi divina misericordia obstiterit, dividetur regnum Hungáriáé, nepos autem maiestatum vestrarum nihil habiturus est, quia et illos paucos, qui adhaerebunt regináé, forte periculum est, ne patrimonio infantis illis promisso alienentur et adhaereant regi Ferdinando. Maiestates vestrae faciant iuxta suum prudentissimum consilium, et Deus optimus, maximus omnia dirigat in bonum. Nos tamen voluimus admonere de his vestras maiestates, ut cum venerit hóra, eorum reminiscamini, quia ego dixi vobis. Hoc unum non tacebimus, quod reginali maiestati de nobis falsé suggestum est. Est enim nuntiatum suae maiestati, ut per hoc nobis maior invidia compararetur et conflaretur nos fide obstrictos esse regi Ferdinando adhuc antequam Budám ascendere vellemus. Quod falsum et mendacium est: nam in hodiernum diem dominus Agriensis non est astrictus, neque faciet nunquam dominus Agriensis res, nisi bono viro dignam et honesto. Dátum Agriae, decima Septembris, anno Domini M. D. XL-mo. Agriensis propria scripsit (b) Literae ad maiestatem regiam a reverendissimo dominó Agriensi episcopo Sacra regia maiestas et domine, domine mihi clementissime! Post perpetuae meae humillimam servitutis commendationem. Postquam expedivissem hunc meum servitorem ad maiestatem vestram, supervenerunt duo mei servitores ex partibus inferioribus, qui certo retulerunt mihi dominum Varadiensem et caeteros, qui cum eo sünt, misisse ad sansacchum Belgrádi ad accersendum eum una cum Turcis ad se, causam, cur hoc fecerit, ignoro. Nihil tamen boni licet in similibus suspicari, maiestas vestra sacra, quae hac tempestate ab omnibus et prudentior et religiosior inter omnes reges Christianos censetur, videat et indicet, si haec fieri debeant nomine filiae vestrae maiestatis, qualem honorem ex hoc sua maiestas ab hominibus consequetur, quale praemium a Deo debeat expectare, si suae maiestatis auspiciis Turcae alteram partém Hungáriáé suae subiciant tirannidi, alteram verő devastent et cultoribus vacuam reddant. Quid in hoc negotio etiam de vestra sacra maiestate dicatur, cuius filiam quotusquisque eredet haec facere sine regis patris et consilio, et assensu. Succurrit memóriáé, serenis418