A Győri Püspökség Körlevelei, 1868
2 stianis, gentilium more viventibus, stultitia est. Spiritus nequam quaerit tollere semen Evangelii de corde fidelis populi, irreligionem de prelo et pulpitis praedicat, et quasi perrupto jam aggere iram, odium omneque virus in Ecclesiam catholicam ejusque ministros effundere pergit. Sed confortamini et viriliter agite in lege, quia in ipsa gloriosi eritis. Fortitudo et laus nostra utique Dominus est; nec est jam alius, qui pugnet pro nobis, nisi Deus noster. Illum itaque suppliciter exoremus, ut gregem suum pastor aeternus non deserat, sed adsit nobis, ne despondeamus animum in adversis, ne extollamur in prosperis, ne timor aut iniquum placendi studium vel socordia occupet corda nostra. Porro dici vix potest, quantus mentibus nostris accedet vigor, si in innocentia et puritate introiverimus ad altare Domini, ad panem sanctum vitae aeternae et calicem salutis perpetuae, ad divinae affluentiam largitatis, ad arborem vitae in medio paradisi plantatam, cujus fructus immortalitatem praestat edentibus, ut in fortitudine cibi illius ambulemus et bonam in hac miseriarum valle militiam militemus. Sed invocemus etiam Auxilium Christianorum, Magnam Dominam Nostram, ut sit nobis turris Davidica, ut sit in procellis saeculi Maris stella. Satagamus interea partes muneris nostri rite explere, officiis status nostri satisfacere, nec quod magnum est, nec quod exiguum esse videtur, negligentes. Nihil eorum intentatum relinquamus, quae aut vocationis nostrae clericalis ratio deposcit, aut officium, quod gerimus, aut denique extraordinaria adjuncta, zelus et opportunitas suadent. Ex hac rite adimpleti officii conscientia insigne robur acquiremus. Denique Fratres intendite: Deus charitas est, et qui manet in charitate, in Deo manet, et Deus in eo. Si Deus nobiscum, quis contra nos? Ubi e contra zelus et contentio, ibi inconstantia et omne opus pravum. Idem itaque dicite omnes, nec in varias abite vias, ut stetis tamquam vir unus, sicut castrorum acies bene ordinata. Suave charitatis fraternae vinculum iungat corda Vestra, reciproco aestimio praeveniatis Vos invicem; agite, ut etiam fideles, curae Vestrae crediti, concordiae studeant, inimicitias componant, iniurias condonent; simultates vero inter eos nefors exortas ipsi Vos componere studete, omnes Vobis arctissimo charitatis nexu jungentes. Alter alterius onera portate, et ipsi videbitis ex hac reciproca charitate, aestimio ac concordia adjuvante Domino miram fortitudinem accedere Vobis. Confortamini et viriliter agite in lege et gloriosi eritis, non utique gloria et encomiis hujus saeculi, sed gloria, quae potissimum post passiones huius saeculi revelabitur in Vobis. Ipse Dominus, in cujus nomine pugnatis, imperabit ventis, Ipse manebit Vobiscum. „In hoc salo nostra ratis Infestatu’· a piratis: Hinc assultus, inde fluctus, Hinc et inde mors et luctus; Sed Tu bone Nauta veni, Preme ventos, mare leni.“ Itaque perfecti estote, idem sapite, pacem habete, et Deus pacis et dilectionis sit cum omnibus Vobis. Datum Jaurini, 1868. Festo SS. Nominis Jesu in diem 19. Januarii incidente.
