A Győri Püspökség Körlevelei, 1861
Tartalomjegyzék
31 portuna apponere satagant, neminem respuant, aut negligant, curam et industriam suam nulli denegent, patientiam, charitatem, benevolentiam, mansuetudinem, fortitudinem et discretionem erga omnes adhibeant, nec se unquam indignatione aut iracundia commoveri permittant ob poenitentium ignorantiam, tarditatem, imbecillitatem, aliasque imperfectiones, neque etiam ob atrociora peccata, sed animo sedato et compatienti instruant, excitent, juvent, hortentur, moneant, et arguant, prout spiritus et prudentia suggesserit. Nec per magnum confiteri volentium concursum eo se induci patientur unquam, ut tantum Sacramentum festinanter administrent; satius est enim paucorum vulneribus rite mederi, quam inultorum vulnera leviter tantum at- ingere, eorumque dolorem lenire, quo saepe fit, ut neglecta penitus computrescant, omnem- que medicae artis solertiam eludant, prout observat Benedictus XIV. Denique ut hoc Sacramentum debita cum majestate administretur, et mysterii quod jn eo geritur sanctitas altius animis fidelium imprimatur, per Summos Pontifices, Synodos, S. Congregationes Concilii et Officii, nec non per libros rituales plura quoad locum , tempus et modum dispensandi Poenitentiae Sacramentum decreta, constitutaque sunt, quae Con- fessarios omnes religiose observare oportet. In Ecclesia, non vero in privatis qualibuscunque domibus, aut sacellis — casu infirmitatis poenitentium excepto — audiendae sunt confessiones; et haec est antiquissima, eaquc sapientissima omnium locorum disciplina, quam Ritualia Romanum et Dioecesanuin praescribunt, sed et S. Congreg. 0. 29. Martii 1603 observandam jubet. Scopo hoc adsint in qualibet Ecclesia Sedes Confessionales, in anteriore tantum parte apertae, quae ostiolo claudantur, habeant in lateribus fenestrellam cum lamina ferrea clavis firmiter fixa, parvisque foraminibus terebrata, quae sedes in Ecclesiis non in obscuro seu remoto, sed in loco patenti et conspicuo, unde facile videri possint ab omnibus, collocentur. Sic praecipiunt Ritualia et Circul. S. Congregat. S. Officii ddto 14. Decemb. 1694, item in Paduana ddto 2. Junii 1620. — In his sedibus Confessarii, tamquam Judices spirituales a Deo constituti sedeant, dum confessiones audiunt, cum superpelliceo et stola, quam adhibendam et violacei coloris esse debere, decrevit S. Congr. Episcop. et Regül, in Albingan. 8. Novembr. 1588, et S. Rituum Congr. ddto 17. Augusti 1833, item ddto 11. Septemb. 1847. 32) Mulierum confessiones, casu infirmitatis dempto, alibi quam in sede confessionali excipere prohibet Innocentius XII. 33) Confessiones in regula neque ante auroram , neque post occasum solis audiantur; si major quandoque concursus vel aliae circumstantiae graves deposcant, ut confessiones ante vel sub diluculum vel crepusculum in Sacro Tribunali audiri debeant, seinper candela ibi accensa ardeat. S. Congr. in Paduana 2. Junii 1620 et in una Neapolitana. De cetero FF. et FF. nunquam desinite fideles ipsos vehementer hortari, ut frequenter ad hoc reconciliationis Sacramentum accedant, atque illo se expiare festinent, cum praesertim in culpam mortalem, atque in praesens vitae discrimen inciderint. Ipsi vero tam salutaris Sacramenti administri nullis neque curis, neque consiliis, neque laboribus parcite, ut susceptas Doctoris, Judicis, et Medici partes scienter solerterque explere curetis, memoria semper repetentes, quod „qui ad justitiam erudiunt multos, fulgebunt quasi stellae in perpetuas aeternitates. “ 34) Jaurini in festo S. Doctoris Angelici, die 6. Martii 1861. 32) V. Rit. Rom. rubr. de Sacram, poenit. et Dioecesanum. 33) Encycl. ddto 4. Dec. 1694. — Dániel 5. 3. 10
