S. Mahunka szerk.: Folia Entomologica Hungarica 45/1. (Budapest, 1984)
gándpetend - 4742/1822 Gombáspuszta - 4806/2032 Bükkzsérc, Hor völgy - 4753/1955 Mátraalmás, Rudolftanya - 4822/2127 Kishuta, Rostalló - 4755/1905 Királyháza - 4800/2030 Nagyvlsnyó, Bán patak - 4718/1630 Bozsok - 4602/1815 Pellérd - 4743/1850 Esztergom - 4640/1732 Fonyód (SZABÓ 1966, 1968, 1969, 1972, 1974, 1981; HÄFTLINGER 1973; RYBA 1978 und noch nicht veröffentlichen Angaben). Österreich: 4816/1652 Marchegg - 4748/1650 Illmltz - 4810/1620 Wien Umg. - 4816/1616 Weldllng - 4802/1628 Moosbrunn (PEUS, SMIT 1957; SMIT 1967 und eigenen noch nicht veröffentlichen Angaben). Rumänien: 4715/2205 Cadea Mare - 4724/2220 Marghita - 4735/2250 LIvada (SUÇR T 1973). Slowakei: 4824/1907 Krupina - 4814/1905 Beluja - 4753/1802 Vrbové n. Váhom, Klngyes - 4752/1828 Gbelce - 4748/1748 Cicov - 4805/1707 Bratislava - 4803/1709 Rusovce - 4756/1817 Marcelová - 4803/1743 Jahodná - 4810/1702 Devin - 4822/1704 Lozorno - 4816/1706 Borinka 4814/1708 Rata - 4839/1659 Kuty - 4837/1721 Hlboké - 4834/1712 Laksárska n.Ves - 4833/1707 Tomky - 4839/1709 Saätfnske Stráze - 4751/1845 Lela - 4752/1845 Bajtava - 4804/1847 Kubáfiovo 4832/2203 Tahyna - 4828/1832 Stará Huta - 4850/1719 Plavecky Mikulás 1 - 4831/1818 Krnca - 4829/ 1814 Solcany - 4802/1732 Orechová Póton - 4836/2025 Plesivec - 4838/2057 Drienovec - 4836/1835 Bystricany- 4826/1831 Obyce - 4829/1831 Jedl' ové Kostól" any - 4828/2204 Leles - 4838/2211 Pavlovce n. Uhom - 4835/2200 Vojany - 4833/2200 Ciőarovce - 4825/2154 Strázne - 4823/2146 Streda n. Bodrogom - 4825/2149 Somotor - 4815/1920 Modr^ KamerÜ - 4839/1926 Pol'ana - 4841/1905 Badin - 4821/1714 Pezinok - 4828/2009 Vei'ky Blh - 4826/2006 Teply' Vrch - 4827/1840 Rudno n. Hronom - 4822/1958 RImavská Sobota, Kurinec - 4822/1836 Tekovská Breznica - 4824/1851 Pocúvadlo - 4822/1848 Jablonovce - 4844/1801 Nemecky, Kulhán - 4826/1811 Horné Lefantovce - 4814/1756 Járok - 4817/1802 Párovské Hájé - 4826/1846 Voznlca - 4841/2013 Cnyzné - 4751/1822 Vojnice 4830/2141 Malá TrVía - 4827/2142 Vel'aty - 4830/1821 Klátova Ves - 4833/1824 Klíz - 4817/1824 Nemcinany - 4812/1825 Cifáre - 4832/1907 Neresnica - 4831/1702 Abrod - 4834/1659 Láb - 4839/ 1723 Jablonica - 4841/1841 Zemianske Kostol'any - 4820/1805 Nitra - 4818/1805 V. Janíkovce, Selenec - 4853/2155 Oborín - 4839/2011 Lubeník - 4816/1947 Blhovce - 4823/1823 Zlaté Moravce - 4840/2032 Roznava - 1852/4816 Ladzany - 4832/1907 Michalková - 4827/1902 Dobrá^Niva - 4815/ 1703 Stupava (DUDICH 1982, 1983, 1984 a, b, DUDICH & MATOU^EK 1984, KOSTOVCÉkoVÁ 1981, ROSICKY 1957 und eigenen noch nicht veröffentlichen Angaben). Aus der Karte (Abb. 1) geht ganz klar hervor, dass das ganze Gebiet der Pannonlschen Tiefebene, einschliesslich des österreichischen Burgenlandes, der Schüttinseln und Theiss Niederung in der Slowakei ausschliesslich von H.o. orientális besiedelt ist. Das gilt auch für das fast ganz entwaldete Hügelland und Vorgebirge (Eichen-Stufe). In höheren Lagen der Mittelgebirge (ab 400500 m) und zwar In mehr oder weniger geschlossenen Bergwaldzone (Eiche-Buche, Buchen Stufe und höher) lebt die Art H. talpae, deren Ausbreitung in die Westkarpaten zusammen mit anderen arborealen oder orealen Faunaelementen wahrscheinlich im frühen Holozän verlaufen ist (im sog. Wald-Optimum der Atlantik Periode). Diese postglaziale Faunawanderung kann man mit der Ausbreitung des montanen Hochwaldes (Buche und Tanne) aus den pleistozänen Refugien am Südrand der Alpen in Zusammenhang bringen. Darum finden wir heute H. t. talpae in Floh-Synusien der Kleinsäuger zusammen, deren Schwerpunkt des Verbreitungsgebietes im Alpengebiet liegt fCtenophthalmus c. congener (Rothseh.), Peromyscopsylla fallax Rothsch., Amalaraeus penlcilliger kratochviU Ros., Atyphloceras nuperus (Jordan) - letzte Angaben aus Ungarn siehe DUDICH, SZABO 1984]. Hystrichopsylla t. talpae kann man In Ungarn ähnlich wie auch in anderen Teilen der Westkarpaten als oligoxenen Aussenparasit bezeichnen. Als Hauptwirt ist die Gelbhalsmaus (A. flavicol lis Melch.), von der mehr als zwei Drittel der Fänge stammen. H. o. orientális hat dagegen einen breiteren Wirtskreis, die Fänge aus Ungarn stammen von folgenden Wirtstieren: Gelbhalsmaus (26 %), Rötelmaus (13 %), Feldmaus (10 %) weiterhin die Waldmaus ( A. sylvaticus L.), Maulwurf ( T. europaea L.), Waldspitzmaus ( S. araneus L.), Sumpfspitzmaus ( N. anomalus Cabr.), Bisamratte (O. zlbethica L.), Nordwühlmaus (M. oeconomus Pali.), Brandmaus ( A. agrárius Pall.) und Hausmaus ( M. musculus L.). Bei der klaren territorialen Separation (Allopatrle) beider Arten spricht das obenerwähnte abweichende Wirt-Parasit Verhältnis für ein bestimmtes Mass der Wirtspezialisation (Alloxenie) d.h. auch andere Mikrobiotopauswahl in Gebieten des eventuellen gemeinsamen Vorkommens (Mikroallopntrie). Also am Südostrande des zusammenhängenden Verbreitungsgebietes der Art H.t. talpae haben