S. Mahunka szerk.: Folia Entomologica Hungarica 43/2. (Budapest, 1982)

1904 Pseudhelops annulipes Fauvel: Revue Ent., 23: 190, 192 (Locus typicus: Paita). 1916 Pseudhelops annulipes , Heller: in SARASIN, F. & ROUX, J.: Nova Caledonia, A.Zool.II: 254. Literaturangaben. Nouvelle-Calédonie: Paita, Coll. GODARD (nach FAUVEL). Untersuchungsmaterial. Holotypus (Geschlecht nicht untersucht) von Pseudhelops annulipes Fauvel: Nouvelle-Calédonie, Paita [Coll. GODARD] (IRSN). Nouvelle-Calédonie [New Caledonia]: Kavatch, nr. Hienghène, 450 m, 28. X.1978, "Sifted litter and rotten wood", leg. G. KUSCHEL (3 Ex. DSER). Verbreitung. Neukaledonien (Grande Terre NW und SO). Endemisch. Originalbeschreibung. "Oblongo-ovalis, aeneo-cupreus, nitidus, antennarum articulo 1° pedibusque testaceis, illis articulo 2° tarsique rufopiceolis, tibiis medio late nigrino annulatis. Antennae artiCulo 2° parum transverso, 3-5 piceis, 3° 4° duplo longiore (caeteri dusunt). Caput crebre sat fortiter punctatum, parum inaequale. Thorax amplus, convexus, sat fortiter transversus, antice multo magls quam postice angustatus, utrinque ante medium foveola oblonga notatus, basi profunde bifoveolatus, fove­ola alia ante scutellum longiore, sed minus profunda, angulis anticis rotundatis, lateribus ante angules posticos vix obtusus obliquis. Scutellum parce punctulatum. Elytra minus obçonica, thora­ce medio vix latiora subconvexa, tertia parte apicali impressa, declivia, utroque striis 11 crebre subtiliter punctatis sulcato, dorso fossis tribus notato, interstriis angustis, externis praesertim carinatis. - Long., 5 1/2 mill." Bemerk-ungen . Körper sehr klein, Gestalt wie eine Amara-Art. Glänzend schwarz, mit metallischem. Glanz. Beine rotgelb, aber die Schenkelbasis und ein Ring in der Mitte der Schienen schwari bis braun­schwarz. Kopf und Halsschild dicht und grob punktiert. Flügeldecken mit 12 Punktreihen resp. Längsstreifen, alle sind regelmässig, die Zwischenräume 1-6 wenig gewölbt, 7-11 gewölbt, beson­ders der 11., der seitliche Zwischenraum vertikal abfallend, viel breiter als die übrigen und dicht punktiert, sonst sind die übrigen Zwischenräume nur äusserst fein und sehr spärlich punktiert. Epipleuren der Flügeldecken dicht raspelartig. Prosternalapophyse gerade ausgezogen. Aedoeagus: Abb. 286-287. - Länge: 4,5-5,2 mm (Tafel XXn, Abb. 90). Nahe verwandte Arten sind C. gloriosa sp.n. und C. tindouana sp.n., bei der erstèren ist auch die Schenkelbasis mit den Trochanteren gelblich, während C . tindouana viel gröber punktiert ist, die Längsstreifen der Flügeldecken seichter, die Zwischenräume gröber punktiert. 43.24. Cymbeba macella (Fauvel, 1904), comb.n . 1904 Pseudhelops macellus Fauvel: Revue Ent., 23: 190, 192 (Locus typicus: Nouvelle-Calédonie). 1916 Pseudhelops macelluB , Heller: in SARASÉN, F. & ROUX, J.: Nova Caledonia, A.Zool.n: 254. Literaturangaben. Nouvelle-Calédonie, Coll. DEPLANCHE (nach FAUVEL). Untersuchungsmaterial. Holotypus (Geschlecht nicht untersucht) von Pseudhelops macellus Fauvel: Nouvelle-Calédonie [Coll. DEPLANCHE] (ERSN). Verbreitung. Neukaledonien (näheres nicht bekannt). Endemisch. Originalbeschreibung. "Praecedentibus f marginatus , annulipes ] multo longior et angustior, parum nitidus, aeneus, antennis tarsisque rufopicescentibus, illis articulo 1° pedibusque testaceis, femorum dimidia parte basali tibiarumque parte media late nigritulls. Antennae crassiores et breviores, articulo 3° 2° tertia parte tantum longiore. Caput crebre sat fortiter punctatum, obsolete inaequale. Thorax haud latior quam longior, crebre sat fortiter rugosule punctatus, sat convexus, cordiformis, parum in­aequalis, antice parum emarginatus, medio longitudinaliter sat profunde sulcatus, angulis anticis

Next

/
Thumbnails
Contents