S. BONAVENTURA: Legenda Maior S. Francisci Assisiensis et eiusdem Legenda Minor (1941)

CAPUT V. De austeritate vitae et quomodo creaturae praebebant ei solatium

7 2 S. BONAVENTURA. Ii c 126 repente insonuit cithara quaedam harmoniae mirabilis et suavissimae melodiae. Non videbatur aliquis, sed transitu m et reditu m citharoedi ipsa liinc inde auditus volubilitas innuebat. Spiritu in Deum directo, tanta fűit in illo dulcisono carmine suavitate perfruitus, ut aliud se put a ret saeculum commutasse. — Hoc et fratres sibi familiares non latuit, qui per cerla frequenter conspiciebant indicia, euni tam excessivis et crebris consolationibus a Domino visitari ut nec ipsas oinnino occultare valeret. 12. Alio quoque tempore viro Dei praedicationis causa inter Lombardiam et Marchiam Tervisinam iter agente cum fratre socio iuxta Padum, tenebrosa noctis supervenit obscuritas. Cumque via esset exposita periculis magnis et multis propter tenebras, f 1 u vium et pa 1 udes \ dixit socius ad virum sanctum: «Ora, pater, ut de instantibus periculis liberemur! ». Cui vir Dei cum fiducia multa respondit: « Potens est Deus 3, si placet suae dulcedini, tenebrarum efl'ugata caligine, benelicium nobis impendere lucis ». Yix sermonem compleverat, et ecce, tanta lux illico coepit circa eos superna radiare virtute, ut nocte alias exsistente obscura, ipsi luce clara viderent non solum viam, verum etiam plurima circumquaque. Cuius lucis ducatu corporaliter directi et spiritualiter confortati, usque ad locum hospitii per non modicum viae spatium, cum divinis hymnis et laudibus incolumes pervenerunt. — Perpende, quam mirandae fuerit vir iste munditiae quantaeque virtutis, ad cuius nutum

4 suum ignis ardorem contemperat, aqua saporem commulat, angelica praebet melódia solatium, et lux divina ducatum, ut sic sanctificatis viri sancti sensibus omnis probetur mundi machina 5 deservire. 1 Cf. Luc. 1, 68; 7, 16. 2 Cf. etiam infra, VIII, 9. 3 Luc. 3, 8. 4 Cf. supra, num. 11 ; deinde num. 9, 10, II, 12. 8 Cf. II Cel., 213.