S. BONAVENTURA: Legenda Maior S. Francisci Assisiensis et eiusdem Legenda Minor (1941)
CAPUT IV. De profectu Ordinis sub manu ipsius et confirmatione Regulae prius approbatae
1 6 S. BONAVENTURA. factus, per nuntiuni postulabat instanter, ut pro se ad Dominum intercedere dignaretur. Cui beatus páter benigne assentiens, oratione praemissa, panis micas accepit et cum oleo accepto de Iampade, quae coram Virginis ardebat altari, commiscens, quasi quoddam electuarium per manus fratrum infirmanti transmisit, dicens : « Medicinám hanc fratri nostro deferte Morico, qua ipsum Christi virtus non solum plenae sanitati restituet, verum etiam robustum bellatorem effectual, aciei nostrae perseveranter adiunget ». Statim autem, ut antidotum illud sancti Spiritus adinventione confectum aeger homo gustavit, sanus exsurgens, tantum mentis et corporis a Deo vigorem obtinuit, ut paulo post viri sancti religionem ingressus, et unica tantum operiretur tunicula, sub qua longo tempore loricain portabat ad carnem, et crudis dumtaxat cibariis, herbis videlicet, leguminibus fructibusque contentus, per plura temporum lustra nec panem gustaret nec vinum, forlis tarnen et incolumis perseverans \ 9. Crescentibus quoque virtu tum meritis in parvulis Christi, odor opinionis bonae circumquaque diffusus ad praesentiam sancti patris videndam plurimos e diversis II c 106 mundi partibus attrabebat. Inter quos quidam saecularium can ti on um curiosus in ven tor, qui ab Imperatore propter hoc fuerat coronatus et inde Rex versuum dictus, virum Dei contemptorem mundialium adire proposuit. Curnque apud Castrum Sancti Severini 2 eum praedicantem reperisset in monaster io quo dam, facta manu Domini super 3 se, vidit eumdem crucis Christi praedicatorem Franciscum duobus transversis ensibus valde fulgentibus in modum crucis signatum, quorum unus a capite ad pedes, alius a mann in manum per pectus transversalster tendebatur. Non noverat facie servum Christi, sed tanto monstratum miraculo mox 1 De hoc Fr. Morico alia cerla non innotuerunt. 2 Cf. / Cel., 73. 3 Ezech. I, 3.
