S. BONAVENTURA: Legenda Maior S. Francisci Assisiensis et eiusdem Legenda Minor (1941)

CAPUT IV. De profectu Ordinis sub manu ipsius et confirmatione Regulae prius approbatae

1 6 S. BONAVENTURA. I c 80 dum ». — Docuit insuper eos ' De um laudare in omnibus * 62 et ex omnibus creaturis'

1, * honorare praecipua reverentia sacerdotes, fidei quoque veritatem, secundum quod sancta Roman a tenet et docet Ecclesia, et iirmiter credere " 4i et simpliciter confiteri

2. Servabant ill! ' patris sancti docuiui 27 menta' per omnia et ad omnes ecclesias et cruces, ' quas e longinquo videre poterantiuxta datam sibi formam orantes, se humiliter prosternebant. 4. Contrabentibus autem fratribus moram in loco praefato, vir sanctus die quadam sabbati civitatem intravit Assisii, praedicaturus mane diei dominicae, ut moris erat, in ecclesia cathedrali. Cumque in quodam tugurio sito in horto canonicorum vir Deo devotus in oratione ic 47 Dei more solito pernoctaret, corporaliter absentatus a filiis; ecce, fere media noctis liora, quibusdam ex fratribus quiescentibus, quibusdam perseverantibus in orando, currus igneus mirandi splendoris, per ostium domus intrans, hue atque illuc per domicilium tertio se convert it, supra quem globus lucidus residebat, qui solis habens aspectum, noctem clarere fecit. Obstupefacti sunt vigilantes excitati simul et exterriti dormientes, et non minus senserunt cordis claritatem iui 29 quam corporis, dum ' ex virtute mirandi luminis alterius alteri conscientia nuda faitIntellexerunt nam que concorditer omnes, videntibus invicem universis in cordibus singulorum, sanctum patrem absent em corpore, praesentem spiritu 8 tali 'transfiguratum' effigie, supernis irradiatum fulgoribus 4 et ardoribus inflammatum supernaturali virtute in curru splendente simul et igneo s sibi demonstrari a Domino, ut tamquam veri Israelitae

6 post ilium 1 Cf. I Cel., 80-81; infra VIII, 1, 6sq. Subinde vox reverentia adest in I Cel., 49. 2 In haec tria vocabula biographus contrahit relatum in I Cel., 46. 3 Cf. I Cor. 5, 3. 4 Duo vocabula inspirata sunt a Celanensi et a Cantico Exsullet, n. 2. 5 Cf. IV Reg. 2, 11. 6 Cf. loh. I, 47.