S. BONAVENTURA: Legenda Maior S. Francisci Assisiensis et eiusdem Legenda Minor (1941)

CAPUT I. De conversatione sancti Francisci in habitu saeculari

LEGENDA MAIOR. CAP. I

II

. 11 ergo relinquis pro servo Dominum et pro paupere homine divitem Deum ? ». Et Franciscus

: « Quicl me vis, Domine, facere

?». Et Dominus ad eum 1: «Bevertere in terram tuam, qnia visio, quam vidisti, spirituálém praefigural effectum, non humana sed divina in te dispositione complendum ». Mane itaque facto

2, cum festinatione revertitur versus Assisi um securus et gaudeus, et iam exemplar obediential factus, exspectabat Domini voluntatem. 4. Ex tunc a publicae negotiationis tumultu se subtrahens, iui 3 supernam devote precabatur clementiam, ut, quid sibi foret agendum, ostendere dignaretur. Cum autem ex fre-1 c 6 quenti orationis usu flamma desiderii caelestis in eo vehementer succresceret, et iam pro amore supernae patriae terrena omnia despiceret quasi nihil

3, thesaurum sentiebat se reperisse ahsconditum, ac velut prudens negotiator margarüam inventam excogitabat venditis omnibus com parare 4. Adhuc tarnen, qualiter id ageret, ignorabat, nisi quia ipsius suggerebatur spiritui, quod spirituális mercatio a mundi contemptu sumat initium, Christique militia sit a sui ipsius victoria inchoanda. 5. Q.uadam itaque die, dum equitaret per planitiem, quae n c 9 subiacet ci vitati Assisii, le pro sum quemdam habuit obvium, cuius inopinatus occursus ei non parvum incussit horrorem. Recurrens autem ad perfectionis mente iam conceptae propositum et recolens, quod se ipsum oporteret primum devincere 5, si vellet eßici Christi miles

, ad deosculandum eum equo lapsus accurrit. Cui cum manum quasi aliquid accepturus leprosus protenderet, pecuniam cum osculo deportavit. Statim autem equum ascendens et se circumquaque convertens, cum campus pateret undique liber, 1 Act. 9, 6; tunc Gen. 32, 9. 2 loh. 21, 4. 3 Cant. 8, 7. 4 Matth. 13, 44-46; v. / Cel., 7. 5 Cf. 1 ulianus, 12. Subinde allegatur II Tim. 2, 3.