S. BONAVENTURA: Legenda Maior S. Francisci Assisiensis et eiusdem Legenda Minor (1941)

PROLOGUS.

LEGENDA MA10R. PROLOGUS. 7 Agitur enim primo de conversatione ipsius in habitu saeculari— Sec un do, de perfecta conversione eius ad Deum et de reparatione trium ecclesiarum. — Térti o, de institutione reiigionis et approbatione regulae. — Quarto, de profectu Ordinis sub manu ipsius et confirmatione regulae prius approbatae. — Quin to, de austeritate vitae, et quomodo creaturae praebebant ei solatium. Sexto, de humilitate et obedientia et de condescensionibus divinis sibi factis ad nutum. — Septimo, de amore paupertatis et mira suppletione defectuum. — Octavo, de pietatis affectu, et quomodo ratione carentia affici videbantur ad ipsum. — Nono, de fervore caritatis et desiderio martyrii. — Decimo, de studio et virtute orationis. Undecimo, de intelligentia Scripturarum et spiritu prophetiae. — Duodecimo, de efficacia praedicandi et gratia sanitatum. — Tertiodecimo, de stigmatibus sacris. — Quar to decimo, de patientia ipsius et transitu mortis. — Quin to decimo, de canonizatione et translatione ipsius. — Postremo de miraculis post transit um eius felicem ostensis aliqua subnectuntur. Explicit prologus. 1 Vocabula hic et infra e iitulis Celanensis (I et 11) sparsim assumpta, typis minutioribus non significantur.