Csepregi Zoltán: Magyar pietizmus 1700-1756. Tanulmány és forrásgyűjtemény a dunántúli pietizmus történetéhez. Budapest 2000. (Adattár XVI-XVIII. századi szellemi mozgalmaink történetéhez 36.)

Forrásgyűjtemény - 100 forrás

ti diákja, Tóth Sipkovits János, a 10 heti börtönt szenvedett paksi lelkész, Járfás András, Büki Ferenc (fánosfa?), Nigrini János (Szilsárkány), Szollár Tamás (Magyarkeresztúr) száműzött lelkészek. Károlyi István Győr megyei esperes is köszönetét fejezi ki. Gratia, pax, salus et benedictio a Deo Patre ac Domino nostro Iesu Christo! Reverendissime Domine ac Pater in Christo colendissime! Nos infrascripti, etsi crudeliores adversariorum manus prae multis aliis durius experti simus, eo quod et parochiis nostris armata militum manu eiecti, sacro ministerio exauctorati, bonis supellectilibusque omnibus exuti, quin et quotidiano pane ad ultimum usque bolum privati, ac in eam extremitatem redacti sumus, ut una cum família uxoribus nempe liberisque nostris vix non domatim stipem quaerere cogamur. Tarnen perferimus libenter ac cum gaudio gratulabundi, quod nos Deus dignos effecit pro evangelii praedicatione ac pro publica nominis Iesu confessione contumeliis affici, mendicos effici, exilium pati ac lamentabilem paupertatis sortem experiri. Imo, quia Christus pro nobis pauper factus, etiam gloriae ducimus pro Christo cuiuslibet tristissimi casus extremitatem perferre. Simul et gloriamur, quod nobis repetere licet illud Christi: vulpes suas habent foveas, habent volucres nidos, at nobis non est, ubi caput reclinemus,

1 et cum sancto Paulo arbitramur, quod nos evangelii sui ministros ultimos exhibuit morti addictos, quia spectaculum facti sumus et angelis et hominibus.

2 Nos propter Christum stulti habemur, infirmi, ignominiosi, esurimus, sitimus et nudi sumus et colapsis caedimur et incertis sedibus erramus. Verum in tristissimo hocce afflictionum casu coelestis nos Patris admiranda Providentia solatur. Dum subinde patronos excitat trahitque ad misericordiam, adeo ut mendicare erubescentibus ultro stipem ac eleemosynam praebeant. Quorum memoria sit in sempiterna benedictione ac nomina eorum deleantur nunquam e libro vitae. Horum in catalogo et Franckii nomen decenti nobis reverentia et inexstinguibili recordatione venerabile. Etenim ut e Tuis ad plurimum reverendum dominum Andreám Torkosium literis abunde constat, quam primum lamentabilem nostrum percepisti casum, in eo solicitus eras, ut piis mentibus commendares, eas ad misericordiam commoveres ac collectis eleemosyniis nostrae egestati consuleres. Nec piissimus conatus Tuus sine fructu exiit. Quippe ex novissimis Tuis legimus [157] 1/2 florenos Rhen, piorum misericordia composuit nobisque mittendos manibus Tuis adsignavit. O utinam benefactorum manus coram exosculari liceret, amplissimas pro merito diceremus gratias. Verum id quia loci distantia vetat, his levi stilo exaratis breviter ac cordialiter praestare sumus annisi. Attendat ergo Dominus benefactoribus nostris et audiat et pro eis sit scriptus liber monumenti coram eo. Exaudiat eos Dominus in die tribulationis, protegat nomen Dei Iacob, mittat eis auxilium de sanctuario suo, memor sit omnis sacrificii illorum et tribuat ipsis secundum cor et omne consilium eorum confirmet. Eveniat eis iuxta PsalmiXLImi vers. 1.2.3.4. Ac tandem et in illo tremendo iudicii die iustissimus ille iudex et horum in nos collatorum beneficiorum clementer recordetur dicatque benefactoribus nostris: venite, benedicti Patris mei, quia esurivi et dedistis mihi edere, hospes eram et collegistis me, nudus et operiistis me.

3 Ceterum quia fides et dexteritas admodum reverendi domini Torkos nobis ita constat, ut de eadem vel sinistre suspicari crimen sit: proinde rogamus humillime, etiam collectae eleemosynae nostras ad manus promotio iuxta eiusdem dispositionem fiat,

4 ita tarnen, ut si securiorem promovendi