Fabó András: A magyar- és erdélyországi mind a két vallású evangelikusok okmánytára (Pest, 1869)

Okmányok

153

vântur. Literas tuas, fili carissime, tristissimis rumoribus praegnantes, hora 7. post meridiem accepi. Ago tibi gratias charitatis plenas, quod me mature edocueris de emansione fratrum nostrorum. Sic enim cum quadam temporis interpositione, affectus mei, qui valde turbatus est, difficiles motus rarescent, et doloris concepti vehementia aliquantisper defervescet. Doleo, heu doleo plurimum, quod eos, quorum nihil erat jucundius praesentia, videre nequeo. Certe, fili, ut nil mihi hac vita duco felicius mutua conjunctorum consolatione, ita nihil fero molestius eorum privatione. Absentiae damnum, qnod brevi alia via reparandum spero, utcunque, deo juvante, devoro. Sed imminentia ipsihs mala, quae ex sclfftla reverendi domini Czene colligo, me superant. Sed haec sunt initia dolorum. Aptemus nos majoribus ferendis, directis ad dominum summum ecclesiae pastorem precibus; laborantibus opitulemur. Ego, deo juvante, si inevitabilis necessitas mihi sese non opposuerit, 7. praesentis mensis die, te ante cocnam salutaturus, iter ingrediar. Faxit deus, ut te cum tuis omnibus salvum offendam. Arnen. Datum

4. jun. au. 1616. tuus sine dolo Stephanus Pathainus.

Kiilczim: Eximio Jesu Christi servo, domino Joanni Paulidi Canisaeo, ecclesiae papensis verbi ministro fidelissimo. ^fG

(Másolatból. Acta religionaria protestantinm in Hungária tom. III. a nemzeti múzeumban.)

90.

Pathai István levele Kanizsai Pálfi Jánoshoz; Veszprém, jun. 20. 1616..

(Epistola Stephani Pathai ad Joannem Pálfi Canisaeum; 20. jun. 1616..)

Gratiam et pacem a domino per dominum nostrum Jesum Christum ex animo precor. Mulier haec, famula quondam domini Nicolai Domjanovicz, venit ad me, querula voce significans, quomodo ipsa a quadam incontinentis lingvae femina intolerabilibus conviciis nuper affecta fuerit, quae objecerat mulieri, eam Veszpré- mio probrose ob infamem vitam ejectam fuisse. Petiit me obnixe, ut scripto ad te directo de ipsius innocentia testarer. Itaque quia rem honestam petenti deesse non debemus ? testor harum serie; me