Esztergom Évlapjai 1936

ÉRTEKEZÉSEK - Dr. Sinka István : Magyarország Árpádkori fő- és székvárosa Esztergom

Esztergom Arpadkori fo- es szekvaros. 49 qua fecit, et mala, que ipsum secuntur connexiue, in examine diuini Judicij bene ex bonis et male ex malis mercedem repensando. Inde est, quod si quis ecclesiam, deo dedicatam, ubi filius suus pro humani generis redempcione immolatur, omnibus (?) insistendo, donacionibus decorando, pulcritudine pacis confouendo, reueretur et deffendit, non immerito in eterna domo dei et gloria celesti iocundus una cum dei filio poterit gloriari. Proinde ad uniuersorum noticiam harum serie uolumus peruenire, Quod nos consideratis periclitacionibus et confusionibus, quas fuimus perpessi per insultus Tartarorum, combustionibus, cedibus et uastacionibus populorum nostrorum, in Regno nostro commorancium usque modo; in locis fortibus et inexpugnabilibus incepimus post nostram reuersionem, municiones et forticilia (sig) constuere pro deffensione populi et certitudine nostri status, ex feruore eciam charitatis feruenter operari, ut ab insultibus inimicorum, tam Tartarorum, quam Scismaticorum protelato tempore deffendamur et pacis tranquilitate perfruamur, nos et nostrorum successorum in persona. Vnde cum nos predictis inuasionibus consideratis, una cum venerabili in xpo. patre domino Stephano, archiepiscopo Strigon. quandam fecissemus commutacionem, si commutacio dici potest, quod pallacium, in fine curie archiepiscopalis constructum, uersus meridiem super lapidem antiquatum et discoopertum, perpetuo eidem archiepiscopo et per eum archiepiscopatui Strigon. traderemus, quemadmodum Andreas Rex, felicis memorie, pater noster carissimus, absolute ad nostrum scitum, ob dei amorem, propter uitandam discordiam, eidem archiepiscopatui inantea tradiderat in perpetuum; et idem archiepiscopus propter huiusmodi concambium, imo ad nostram instanciam, nostris Ciuibus de Strigonio, qui remanserant de inuasione Tartarorum, et qui de terra latina ex post facto superuenerant, Castrum suum magnum in parte, cum Cappella archiepiscopali, in honore beati Stephani prothomartiris constructa, uersus septemtrionem, saluis tamen turribus, a sanctuario incipiens, usque ad Palacium predictum, et saluo Cimiterio, in ambitu ex omni parte Monasterij, archiepiscopo et Capitulo remanentibus. Sed cum quibusdam temporibus paucis elabentibus, quidam Ciues de Strigonio Pallacia in castro magno in monte kathedrali incepissent construere, ubi sperabatur mater pacis confoueri, ibi nouerca pacis et discordia incepit dominari. Ita uidelicet, quod ubi diuine laudis resonabat melodia, ibi per ciues nostros clangor gladiorum et ensium strepitus resonabat in inmensum, dicentibus inter se: Tu mihi das breuiorem sessum edificandi et tibi eligis ampliorem, nec uolumus commorari cum clericis in arfis Iocis et contiguis morituri. Propter quod una cum nostris Baronibus considerantes, quod predicta commutacio nec erat fructuosa, neque utilis pro regia fundacione, propter breuem ambitum et loci paruitatem ; quod idem archiepiscopus suburbium uersus Danubium et portum transitus, scilicet Danubij in toto possidendum sibi retinuerat, et nos eciam in nostris prioribus litteris priuilegialibus fundandi ciuitatem et forum ibi in portu Danubij fieri in perpetuum concessimus. Quibus uisis et consideratis, uolentes deum habere pre oculis, predictam commutacionem reuocamus, cassamus et nullius firmitatis de cetero pronunciamus, et pre4