Dáné Veronka - Szabadi István (szerk.): A Tiszántúli Református Egyházkerület Zsinati iratai I. 1578-1735 - Editiones Archivi Districtus Reformatorum Transtibiscani 24. (Debrecen, 2022)
Jegyzőkönyvek
216 A TISZÁNTÚLI REFORMÁTUS EGYHÁZKERÜLET ZSINATI IRATAI 1659 turearum misso suo vezerio Sej di Amhet passa cum copiis cathaphractis ac catapultis, ut uspiam praedictum principem inveniat, una cum nove funditus evellat et omnia sua fortalitia auferat. Qui Passa postquam Tömös fluvium transivisset divertens ad hajdonicalia oppida et castra sua metatus est ad fluvium Hortobágy vocatur. Hinc ab ortu haj dones illinc ab occasu tureae aliquot vicibus se se invicem tentantes, hajdones timore circumspecti a multitudine turearum sub vesperam 25 diei Aprilis ad unum usque [103] reliquentes, oppida et omnia bona sua aufugerent. Videns vezerius hostem suum propulsum tutes et audax oppidum Szoboszló primum incendit postea suos milites transmittens ad alia hajdonicalia oppida ferro et igne devastavit et conflagravit. 27 Aprilis castra sua posuit ad hortos Debrecenienses, penes lacum TóthSzó vocatum. Aversum evocatis civibus Debreceniensibus minatus ipsis sangvinem vero maximam exactionem imposuit ipsis, exigens quingentorum millium talerorum summam quantam summam quum non fuit pares solvendo tota civitas fide mediante coacta est expendere universas auri et argenti opes cum fletu et planctu maximo. Expilatis igitur his bonis [2] 8 Aprilis movit castra sua versus Poczai, castellum illud adorsus omnes populos inclusus, ad unum usque gladio conficiens capitanorum virorum exebriavit. juvencas mulieres in captivitatem abstulit. Tentant etiam arcem Székelyhidianam illinc amissis aliquot tureis recta se itineri comissit versus Transylvaniam et transvecto monte Meszes vocato, castra sua posuit penes Claudiopolim. Princeps praefatus celsissimus dominus dominus Georgius Rákóczi castra metatus est ad agrum Gyaluiensem explorans magnum turcicum exercitum consultat cum suis ducibus et capitaneis strenuis num expectent tuream, vel vero sibi consulent vel fuga? Ad unum usque acclamant ut pro Deo, regno et viduis, hostem adoriantur. Miser Princeps non audet aperire animum suum quod nollet concertare cum hosti, quam sui paucitatem et turearum multitudinem videt, tanquam bonus et strenuus miles nequaquam se substravit, sed invocato nominem Jesu 22 Maji ipse primus evaginato gladio, hostem adoritur, pugnat acriter, animat alios fortiter. Ex hostibus nonnullos gladio transfodit, nonnullos capite privat, nonnullos vero globulo transfecit. Solus fortiter dimicat, exercitus ipsius una pars ad montes fugit, altera pars vadum Keőrős trajicit. Interea multitudo hostium strenuum principem circumdat, dispersis suis militibus vulnerat 22 Maji, et jam duobus acceptis vulneribus in capite, adhuc clamat ut milites non fugiant, sed convertant se ad hostes, jam vero prope occasum solis quum sentiret miser princeps, sanguinem suum maxime effluxisse caepit langvescere nocte et die contendit Varadinum, quorsum 25 Maji ingressus, jacet ad 5tum Junii in vulneribus, et ipso 5 Junii die vitam suam Domino suo commendat.
