Hegyi Ádám: A Békési Református Egyházmegye első jegyzőkönyve és annak mellékletei 1696–1809 (1839) - Editiones Archivi Districtus Reformatorum Transtibiscani 23. (Debrecen, 2021)

3. A Békési Református Egyházmegye első jegyzőkönyve 1696—1809 - 3.4. A békési egyházmegyében ordinált lelkészek névsora 1696—1809

3.4. A békési egyházmegyében ordinált lelkészek névsora 1696-1809

[p. 3.] A hivatalba lépő lelkészek aláírásai (elől Bökétiyi János önéletrajza)

[p.5.] Series servorum Jesu Christi.

Plautjus] dabo pugnam claram et commemorabilem.

Hierophantus ille divus apostolus Paulus condigne depromat ad Heb. 13. v. 5. 6. providentiam Dei de suis, dicens. Dixit enim ipse id est Deus nequaquam te deseram, neque unquam te derelinquam. Adeo ut confidenti animo dicamus. Dominus est mihi auxiliator nec timebo, quid faciat mihi homo. Ubi etiam exemplo et verbis Davidis ad fidueram providentiae divinae nos excitat, qui in periculo totus a Deo pendens contemtis hostium minis atque infidiis fidenti animo dicebat Psal. 27. 10. si pater meus et mater mea derelinqunt Jehova me ad se recipit. Sic Psal. 118. 6. Jehova mihi auxiliator, quid faciat mihi homo, pari fiduera inquit, si nos a Dei praesentia pendeamus, nihil erit in mundo, quod ab eo dimovere, vel ad diffidentiam impellere queat. Si enim Deus pro nobis quis contra nos Rom. 8. 31. Postomus hinc observare usum scripturae sacrae. Nam et dicta et exempla sanctorum descripta nostri consolationi servire debent, propter nos enim sunt scripta. Rom. 15. 4.

Ego igitur Johannes Bökényi hoc mihi applicui et consolationem inde innumerabiliter accepi, quoniam puer a parentibus sum orbatus, et gubernio omnipotentis impletus, ad sanctum ministerium vocatus. Primitus anno 1675. die 22. Aprilis ex divina dispensatione invitatus ad sanctum ministerium in sanctam reformatam ecclesiam Makaianam ex oppido NagyBajon, ubi officio meo rectoratus et diaceno i[d] e[st] (második papságomnak) per integros duos annos, ne probe ita et pie functioni meae satisfeci (juxta testimonium celeberrimi in Domino defuncti episcopi sanctimonia vitae praediti clarissimi ac doctissimi viri Dei d[omini] domini Mathiae Nógrádi, ubi i[d] e[st] Makaini post Csatárini candidationem vitam degi inter multas tribulationes, et ab omnibus bonis a tureis et tartaris spoliatus (ut captivus) et in paupertatem positus. Qua propter refugium querendi causa proficiscebar versus Debrecinum [p. 6.] ubi cum cordis dolore, merőre, lacrimarum effusione cum socia pientissima, filiis filiabus ad annum debui flere lugere: attamen in templis funerationibus quam pluries proponere, et a piis Debreceniensibus debui patrocinium sic accipere. O pro dolor, hei mei misero, quam debeo hoc die aliquorum immemoriam revocare in clementiam, nem in tali lamentatione divinam vocationem habui Báthorinum ter Fejertóinum quater, Bagamérinum ter et quater, sed domini seniores abnegarunt mihi dare consensum immiserabiliter. Attamen providentiam Dei ad oravi die et nocte

49