ARHIVSKI VJESNIK 16. (ZAGREB, 1973.)

Strana - 381

Količina sačuvanih spisa označena je: rukopisi, kutije, fascikli, svežnjevi, br. sjećanja, br. dužnih metara i omota. Broj i vrsta knjiga s odgovarajućim rasponom godina navodi se raznovrsno. Ponegdje se donose samo brojevi, a drugdje posebni nazivi, npr. »1. tefter« (str. 3, br. 4); kao dalje oznake navode se: broj svezaka, protokola, imenika, registara, razrednica, glavnih kataloga, djelo vodnih protokola, dnevnika rada, »sveska zapisnika sa sjednica Izvršnog odbora« (str. 169, br. 210), financijska knjiga, broj matičnih knjiga i dr. U odgovarajućim fondovima ova rubrika je još više specificirana nazivom vrsta knjiga i njihovim brojem, npr. str. 8, br. II; str. 9, br. 13 itd. Iako su navedene vrste knjiga značajne, ipak smatramo da su autori Vodiča mogli te vrste označiti ujednačenim nazivima. Time bi cijela knjiga bila jednolični ja, a ujedno bi bila dokaz da razni autori prihvaćaju istu arhivsku terminologiju. Podaci o stanju arhivske građe odgovarajućeg fonda ili zbirke doneseni su dvovrsno: za fondove i za zbirke posebno, a ponegdje i zajednički. O stanju arhivske građe zbirki donesene su ove oznake: »izrađen analitički inventar i katalog arapskih, turskih i perzijskih rukopisa, kao i indeks pisaca, odnosno prepisivača« (str. 1, br. 1); »izrađen analitički inventar i hronološki i tematski katalog« (str. 2, br. 2); »izrađen analitički inventar«, »arhivistički sređen« (str. 36, br. 50); »izrađen je abecedni registar autora sjećanja i hronološko-geografsko-imenska kartoteka« (str. 53, br. 60); »izrađen hronološki katalog« (str. 78, br. 93 i str. 79, br. 95). O stanju arhivske građe fondova navedene su uglavnom ove oznake: arhivistički sređen, registraturno sređen, »građa nije sređena« (str. 29, br. 35) i nesređen. Uz navedene podatke o stanju arhivske građe na više mjesta naveden je podatak o obrađenosti arhivskog fonda na ovaj način: izrađen analitički inventar, izrađen sumarni inventar, izrađen sumarno-analitički inventar. Tako navedeni podaci o stanju arhivske građe i o obrađenosti građe, dovode nas do zaključka da je neki fond sređen, a nije obrađen, i obratno. U historijatu tvorca fonda navedeni su ukratko ali dovoljno, ponegdje i s kritičkim prihvaćanjem pojedinih podataka, glavni podaci o tvorcu dotičnog fonda, o njegovoj nadležnosti, aktivnosti i prestanku rada. Isto tako navedene su osnovne karakteristike sadržaja i jezik dotičnog fonda. Stupanj očuvanosti arhivske građe označen je na ovaj način: »Spisi djelomično sačuvani«, »Spisi neznatno sačuvani«, »Spisi dijelom sačuvani«, »Spisi manjim dijelom sačuvani«, »Spisi su fragmentarno sačuvani«, »Spisi i knjige većim dijelom sačuvani«, »Spisi djelomično sačuvani, a knjige većim dijelom«, »Spisi većim dijelom sačuvani, knjige djelomično«, »Spisi djelomično sačuvani, knjige skoro potpuno«, »Spisi i knjige dijelom sačuvani«, »Spisi i knjige većim dijelom sačuvani«, »Spisi i knjige manjim dijelom sačuvani«, »Spisi fragmentarno sačuvani, a knjige skoro potpuno«, »Knjige neznatno sačuvane«, »Građa većim dijelom sačuvana«, »Građa manjim dijelom sačuvana« i slično. Naprotiv, na str. 56, br. 65, ne navodi se, što smatramo propustom, nikakav podatak o stanju arhivske građe (usp. i str. 62, br. 77). Navedene oznake očuvanosti arhivske građe uza svu nijansiranost odaju prisutnost raznih autora i formulacija. Mnogostrukost navedenih formulacija očuvanosti arhivske građe povlači za sobom i nedostatke. Jedan od nedostataka je u nejasnoći da li je cijeli fond »neznatno«, »djelomično«, »fragmentarno« (!)... sačuvah, ili se radi o neznatnosti, djelomičnosti

... sačuvanosti pojedinih dokumenata. Ako se zaustavimo na fondovima nastalim poslije II svjetskog rata (str. 93. ss) i na njihovim oznakama očuvanosti arhivske građe (manjim dijelom sačuvani, dijelom sačuvani, »spisi neznatno sačuvani« itd.), vidimo da nije naveden ni uzrok ni razlozi takvog stanja građe, a niti mjesto gdje je ta građa doživjela takvu sudbinu. / 381