Mányoki János szerk.: Credo. Evangélikus Műhely. A Magyarországi Evangélikus Egyház folyóirata. 11 (2005) 1-2. sz.

Corpus evangelicorum - PINTÉR GÁBOR: Status causae Vadosfalvensis

quietarent..." Species facti 95a. Vö. Status causae 20a. - Niczky Lázár mintegy tíz évvel korábban Sopron vármegye alispánja volt. Vadosfa környékén több faluban is volt birtoka. 5 Niczkynek három férjezett nőtestvére volt: Krisztina, Franciska és Borbála. Kisfaludy Klára pedig Kisfa­ludy Balázs elsőfokú unokahúga volt. Niczky Lázár és Kisfaludy Balázs másodfokú unokatestvérek vol­tak. 6 „... vadosfai helysigbéli uraiméi, reggel korán magok követeit hozzám küldöttek és kírtek azon, sőt előre rossz igyekezeteket jelentették oly declaratiójókkal, hogy mivel ők egyátollyában bé nem eresztik helysigükbe az pápista­ságot, és a jelentett kápolnában annyival inkább a szentmise szolgáltatást meg nem engedik, sőt emberi halál is törtinhetik, a következhető veszekediseknek előzisire mennék közikben. E circumstantia úgy hozván magával, együtt colega urammal általmentem ...már a mezőben egy sereg embert találtam, kinek kinek livén vagy durung, vagy fejsze kéziben, több felé az országutakra rendelt strásáik fegyveres kézzel állván; mingyárt az mezőben némely híveink panaszolkodtak, hogy közülök némellyeket már levertek." Szöllősy Adám levele Festetics Pál alispánhoz, Totkeresztur?, 1751. augusztus 20. Eccl. 53a-b. - „Extra idem territórium, ... in campo Thoótth Keresz­turiensi a nonnullis catholicis cum ingenti admiratione intettigere debuimus, quod ... jam certi acatholici ibidem intra terras arabiles modo fatae possessionis Keresztúr duos homines Szilienses dirum in modum conquassaverint, adeo ut iidem ferme examines prostrati jaceant." Szöllősy Ádám jelentése, Totkeresztur, 1751. szeptember 4. Eccl. 56. (fogalmazvány) és 60. (tisztázat). Szöllősy Tótkeresztúrott lakott. Payr szerint a főszolga­bírót előző éjjel Fábri hívatta Vadosfára. Payr 1894, 56. o. A tanúvallomások is megerősítették, hogy a határban többen feltartóztatták a katolikusokat, s a. „kezekben lévő pisztolokat mellekben szegezvén kiáltot­tak a lóról, nejőj a határon által, mert mingyárt agyonlőlek." Németh István vallomása, Totkeresztur, 1751. szeptember 23. (2. tanú). Eccl. 10a. 7 „Amint magam is közelebb jutván vadosfai határhoz, három puskás nemes személy ló háton élőmben állott, utóm­ban tartóztatni kívánt, hogy mongyam meg, mi véghre akarok menni Vadosfára. Én azzal nem gondolván, ugyan­csak collega urammal vadosfai kertekig mentem, ott újabban, de ugyancsak meg nem tartóztattak, hanem a faluban Radó uram házához kísirtek, azhol is találván hitünkön lévő némely földesuraságokat, és a másik részről is a kö­vetek oda jővén ..." Szöllősy Ádám levele Festetics Pál alispánhoz, Totkeresztur?, 1751. augusztus 20. Eccl. 53b. 8 „... circa horam ejusdem diei nonam ... Lazarus Niczky ... processionem Mihályiensem praecessit, pagumque nemine renitente ingressus ad domum ... Ladislai Radó cum sorore suae et domina Clara Kisfaludi Eliae Czabler relicta vidua condescendit, quem mox duo judlium Adamus utpote Szőlősy et Josephus Dugovits, tandem ipse quoque Blasius Kisfaludi, secuti sunt. Hic tandem priusquam possessionem Vadosfalvensem intrasset, in limitibus ejus cum processione Mihályiensi substitit, et antelatum Radó accersiri jussit, eundem interrogans, an mandátum aliquorum intentioni ipsius resistendi habebant? Hic tarnen Ladislaus Radó eidem respondet, an ipse potius aliquo indultu regio intentionem suam secundante sit provisus? Sí ita, flectis genibus est provisus, eundem rogare, ne iisque clemen­tissimas regias dispositiones meditatam novitatem in effectum deducat, protestando, si modo violento intentionem suam prosequi adnitetur, et aliquid per sponte sua concitatum populum adversi eveniat, id nemini alteri, suam sibi imputet." Species facti 95a-95b. Vö. Status causae 20b. 9 A két fogalomról korábban már szó volt. 0 A Species facti nem nevezi meg a vonatkozó részt, de egyértelmű, hogy ez csak a IV. pont lehet, amely a földesurak jogainak épségben tartása mellett minden vallásügyi változtatást az uralkodó előzetes engedélyéhez köt. Vö. Mandata 1775, 23-24. o. Mária Terézia megerősítő rendeletének vonatkozó rész­lete: „... Sua Majestas Regia ... clementer confirmat ... benignam Resolutionem ... in negotio religionis ... anno 1731. impertitam, ... Benignissimeque vult, ut illa ambabus partibus Catholicis nempe, et Acatholicis, pro norma serviat, ... ac in quantum ab eo tempore contraventiones quaepiam factae fuissent, seu quiscunque regnicolarum praeallegatae benignae resolutioni, privata authoritate contravenire, et sive Catholicus Acatholicum, seu Aca­tholicus Catholicum eatenus turbare, aut molestare attentasset, vei etiam inposterum attentaverit, desuperque privato nomine apud altefatam suam Majestatem Regiam, aut Regium hoc Locumtenentiale Consilium instantia facta extiterit, ..." Mandata 1775, 37. o. 1 „... praeadductas resolutiones regias se non obligare, verum Lutheranis duntaxat, et Calvinianis, pro Regula et norma esse; quod etiam Procurator Fiscalis in suis allegationibus confirmat, in manifestum earundem Regiarum Resolutionum vilipendium, et praevaricationem. Si enim privatorum talismodi licentia absoluta est, et ultra leges extendatur, sequetur, quod donec Aug. Confessioni addicti intuitu turbatae Religionis, remedium apus Suam Majes­tatem obtinerent, privatus quisque Romano-Catholicus ex ratione praeallegatae licentiae, omne id, quod in animo concepit, in effectum deduceret. Cum itaque tarn spirituales, quam saeculares personae potestati Principis, Legi-

Next

/
Thumbnails
Contents