VIII. kerületi községi főreáliskola, Budapest, 1915

Horváth Cyrill: A Krisztina-legendáról

18

rescipiens in coelum 1 oravit dicens. Fili dei invisibilis et immortalis, et immaculate,2 qui hódié descendisti de excelsis seculorum super has aquas maris cum múlta gloria et virtute et exercitu angelorum, et donasti in glóriám * immortalem renovationis; redde Urbano in hac nocte secundum quod gessit in me ancillam tuam, et manus mihi posuit,4 in crastino die ut interficiat me. Nunc autem domine ne facias eum requiem accipere, neque in hoc seculo, neque in futuro. Haec. dicens5 beata Christina, perducta est iterum ad litus maris,0 et ministrabant ei, glorificantes deum. Pater ejus in eadem nocte cum multis tormentis, et cruciatibus reddidit animam.7 Beata autem Christina audito jam patre suo mortuo exurgens oravit8 dicens. Gratias tibi ago domine patrum nostrorum Abraham, Isaac, et Jacob, qui exaudisti ancillam tuam0 Christinam, et allisisti in tenebras et in tartarum alienum tuae veritatis, qui es deus benedictus in secula seculorum. Amen.

Tempore autem aliquante transmisso advenit alius judex in locum Urbani, nomine Dion, et ipse nequissimus idolorum cultor, et persecutor Christianorum. Obtulit ei officium beatae Christinae,10 legens haec, quae tanta tormenta perpessa fuerat, et non se subdit culturae idolorum. Et jussit judex Dion adduci earn ante suum tribunal, et dum adducta fuisset, videns earn, quia speeiosa erat nimis, vocavit earn judex juxta se, et blandis sermonibus ad earn dicere.11 Christina, bene nata es, et de regali genere consistis, et múltam tribulationem perpessa, sicut audivimus' Quis ergo error in te introivit, ut derelinquas misericordes deos, qui dominanter in omni terra, et ipsi sunt, qui dominanter omni animae. Accede ergo, ét sacrifica, et adóra eos,12 et noli seduci in humanis maleficiis, et sc-ribens referam de te orbi terrae, quia de genere Aniciorum13 es, eV -raderis nuptui viro potentissimo et gloriosissimo omnium ■ i Utóin mii. Sin vero nolueris, quae tibi jubentur a me, per invictes et misericordes deos, pessima judicia tibi applicabo, et non te eripiet deus tuus, quern colis. Beata autem Christina respiciens in coelum, oravit dicens. Adjuva me Christe. Et dixit ad judicem. Immundis sermonibus tuis non poteris me seducere, neque tu, neque rex tuus, ut derelinquam coelestem deum et dominum meum Jesum Christum filtern ejus,14 qui mihi adest, et

1 Bogi. stolam purpuream, angelos cum suavitate odoris et cum hymnis, et respiciens in celum. — 2 Bogi. Filii dei invisibilis et immaculate. Br. Fili dei uiui inuisibilis. — 3 Bogi. qui hodie ad me descendisti et donasti mihi glóriám etc. — 4 Bogi. a „redde Urbano . . . mihi posuit“ helyett igy: libera me de manibus impiissimi Urbani, qui definivit et minas posuit. — 5 Bogi. in crastino die ut interficiat me. Hec dicens. Vo. Br. qui mihi minatus est me interficere in crastiono die. Hec dicens. — G Bogi. perducta est ab angelis ad litus maris. Br. peruenit a. 1. m. — 7 Bogi. in hac nocte cum multis tormentis redelidit (reddidit) animam. — s Br. audita patris sui morte exsurrexit et adoravit. — 0 Mombr. qui liberasti me a diabolica insania. — 10 Br. Optulit autem ei officium gesta beate xpine. —

11 Br. et blandis sermonibus cepit ei dicere. — 12 Br. Accede ergo et adóra deos. — 13 A magyarban: az my barátunknak (amicorura!) nemzetfegeből.— 14 Br. csak: et dominum meum ihum xpum.