Evangélikus 5 osztályú gimnázium, Besztercebánya, 1875

25 utóbbinak a vallásszabadságért, melynek élvezetébe általa jutottak, és sürget­vén elvett templomaiknak s más egyházi javaiknak visszaadását; egyúttal pedig további szerencsét és áldást kívántak fegyvereire. ') Kívánalmaik nagyobb része még ezen év November 14-én teljesedésbe ment, a mikor Rákóczy biztosai, Feja János, Okolicsányi Gáspár, és Kántor István, a Szécsényi gyűlés hatá­rozatainak keresztülvitelére Beszterczebányán megjelentek, s az evangéliku­soknak a kisebbik vártemplomot,»-az ispotálytemplomot és a Szent lélek tem­plomát a váron kivűl lévő oskolával és papiakkal együtt átadták, „elhordat- váu“ — mint jelentésükben mondják — pater jezsuita uraimék mind azokból a magokat illető appertineutiákat cum indulta commoditate.“ 2) A kisebbik vártemplomot a következő napon Burius János szentelte be, ki ekkor már német lelkész volt. 3) A fizetés tekintetében a biztosok Nov. 20-án Rákóczy meg­1) Egyh. lev. f. 1 v. C, d. g: „Serenissime Princeps ac Domine nobis benignissime! — Inter multifarias libertatum cum vilipendio fundamentalium patriae iurium factas labe­factationes et iniurias, quas, proh dolor! praeteritis annis, gente externa dominante, perferre necessitati fuimus, primariam lianc iDgemitibus singultientes persensimus: quod imperium, imo dominium in conscientias nostras exquisitissimis artibus et coloribus quaesitum, et reli­gio concussa, templaque et eorum quam plurima accessoria ante aliquot annorum decades adempta, eaque, quae sacra nostra sacrisque nostris legitime dicata fuerant, restricta, concisa, dissipata, conquassata, et cum persecutionibus quoque personarum vix non totaliter concul­cata fuerint. — Jam quidem benignissime Princeps, Deo optimo maximo opitulante, et arma Serenitatis vestrae coelitus felicitante, secundanteque, benignissima Serenitatis vestrae an­nuentia et protectione, sit superis laus, in liberiori religionis nostrae exercitio et apertiori conscientiarum libertate hactenus respiravimus; verumtamen si perpendimus, quod multa antea perpessi fuerimus et etiamnum non parum feramus, ac tam in praesens bellum, quam in culturam fodinarum exemplo patrum, praedecessorumque nostrorum indesinentes erogationes pro conservatione publici patriae boni cumulatissime praestemus, — comperimus, nos templis accessoriisque, quae a majoribus nostris nobis relicta, et postea cum oppressione legum ex manibus nostris licentiosis illis temporibus violenter ductu cameracensium partim per milites, partim alias, nocturno etiam tempore erepta sunt, adhuc necdum perfrui, sed illa, — dolendum et cum suspiriis repetendum 1 — potissimum a peregrinis et extraneis cum maximo nostro praeiudicio — cum tamen catholici exiguo hic sint numero — teneri, possi- derique: ut adeo circa sacra nostra et templorum, accessoriorumque recuperationem pleniori omnino consolatione summopere indigeamus. — Ac proinde et in consecutionem effectus humillimorum nostrorum desideriorum ad Serenitatem vestram exliibitorem praesentium ge­nerosum d. Jeremiam a Schmidegg, urburarium in montanis primarium, ablegantes, demis­sissime supplicamus, quatenus non solum sufficientem eidem d. ablegato nostro, et eius nos­tro nomine fiendis propositionibus fidem adhibere, sed eundem quoque, praedeclarata in templorum, accessoriorumque rehabendorum re, perfecto cum solatio a facie sua ad nos be­nignissime dimittere, ac ut antiquo et legali patriae iure nostro in adeptione templorum et accessoriorum libere uti, frniquo valeamus — cum alioquin nos cum dominis catholicis pa­cate sane vivere parati sumus — benignissime indulgere dignetur Serenitas vestra. — Altis- simum numen faciat ulterius arma Serenitatis vestrae felicissime florere. — Novisolii d. 22 Apr. 1705 Universa evang. communitas 1. r. m. c. Novisoliensis.“ 2) V. 367, 28. — Az evangélikusoknak ekkor azon egyházi drágaságok is visszaadat­tak, melyeket tőlük gr. Erdődy Gy. elvett volt. 3) A beszéd, melyet ezen alkalommal tartott, megvan a hallei egyetem magyar könyv­tárában, s e czímmel bir: „Concio inauguralis templi arcensis minoris Neosolii habita 25 Trinitatis 1705, die Leopoldi, cum nobis evangelicis pridie eius festi, 14 Nov., per commis- sarios Rákóczyanos illud templum una cum aliis resignaretur.“

Next

/
Thumbnails
Contents