Bács megyei püspöki körlevelek, 1933

- 12 ­tione, et agatur de matrimonio iam contracto; monitis putatis coniugibus de necessaria con­sensus secreta renovatione, ac iniuncta gravi et diuturna poenitentia salutari. Item dispensandi super eodem occulto impedimento, dummodo pariter sit absque ulla machinatione, etiam in matrimoniis contrahen­dis, iniuncta gravi et diuturna poenitentia salutari. 9. Dispensandi ab irregularitate ex homi­cidio voluntario aut abortu, de qua in can. 985, § 4, sed ac hoc dumtaxat ut poenitens ordines iam susceptos sine infamiae vel scan­dali periculo exercere queat; iniuncto eidem poenitendi onere intra mensem, saltem per epistolam, per alium vel per se, reticito nomine, docendo de omnibus casus circumstantiis, et praesertim quoties delictum patraverit, ad S. P. recurrendi et standi eius mandatis. 10. Concedendi, suetis sub conditionibus: A) Plenariam Indulgentiam, lucrandam a christifidelibus, qui a) Missae, in Pontificalibus ab Ordinario celebratae, die ac ipsomet Ordinario semel in anno in singulis dioecesis locis designanda, adstiterint; b) ecclesiam vel publicum aut semipublicum oratorium, in actu quo ibi Ordinarius pastora­lem Visitationem peregerit, devote visitaverint; c) tempore dioecesanae Synodi, visitave­rint ecclesiam, in qua ipsa Synodus habetur; d) die generalis communionis, semel in anno, in ecclesia cathedrali vel alia ecclesia ab Ordinario indictae, sacris Epulis ibidem reficiantur; e) tempore missionum, quae de Ordinarii licentia in dioecesi habentur, saltem dimidium sacrarum concionum audierint; B) Partialem indulgentiam CC dierum, acquirendam ab iis, qui cuilibet ex concionibus, de quibus supra sub lit. e), devote interfuerint. ADNOTANDA. l.° Ordinarius recensitis facultatibus, tum absolvendi a censuris tum dispensandi, pro foro conscientiae, etiam extra sacramentalem confessionem cum suis subditis, et extra dioecesim quoque, quatenus vel ipse vel subditus vel uterque extra dioecesim fuerint, necnon cum non subditis intra limites proprii territorii, ex speciali Sedis Apostolicae auctori­tate ipsi concessa, uti valebit; easque intra fines dioecesis tantum Canonico Poenitentiario nec­non Vicariis Foraneis, pro foro pariter consci­entiae et in actu sacramentalis confessionis dumtaxat, etiam habitualiter, si ipsi placuerit, aliis vero confessoriis cum ad ipsum Ordina­rium in casibus particularibus poenitentium re­cursum habuerint, pro exposito casu impertiri poterit, nisi ob peculiares causas aliquibus con­fessoriis specialiter deputandis per tempus, arbi­trio suo statuendum, illas communicare iudicabit. 2 ° Ordinarius facultatem praefatas Indul­gentias concedendi nemini delegare potest, sed per se ipse tantum exercere debet. Normae de taxis. l.° Nulla taxa exquiratur pro licentia ac retinendi libros prohibitos. 2° Pariter nulla exigatur taxa pro facul­tatibus S. Poenitentiariae, quae omnino gratis sunt concedendae. 3. ° Quod spectat ad dispensationes et sa­nationes matrimoniales concedendas — ex fa­cultatibus sive S C. S. Officii sive S. C. de di­sciplina Sacramentorum — curet Ordinarius, ut nupturientes, qui pares solvendo inveniantur, aequam et congruam oblationem, iuxta prcxim apud Curias legitime inolitam, persolvant. 4. ° Taxa exquiri solita pro celeris induitis — vigore facultatum quae in hoc indice recen­sentur — sint quindecim libellae. 5 ° Pro casuum tamen diversitate, huius- modi taxae moderandae aut dispensandae erunt, ob poupertatem oratorum, aliasve iustas causas, pro prudenti iudicio ac conscientia Ordinarii. 6° Summa omnium taxarum et obligatio­num, quas Ordinarius reapse exegerit, in fine cuiuslibet anni ad S. Sedem, per tramitem S. Congregationis Consistorialis, transmittatur, in foliis separatis adnotando partes, quae spectant ad singulas SS. Congregationes. 7° Ipse Ordinarius pro quolibet induito, etiam matrimoniali ad sensum can. 1056. taxam libellarum quinque adiicere poterit, sibique re­tinere in sui vel dioecesis necessitatibus ero­gandam; salvo praescripto N.ri 5. B Facultates additionales S. Congregationis S. Officii. l.° Dispensandi, iustis gravibusque acce­dentibus causis, cum subditis etiam extra terri­torium aut non subditis intra limites proprii territorii, super impedimento mixtae religionis, et, si casus ferat, etiam super disparitate cultus, ad cautelam; quoties prudens dubium oriatur de collatione baptismi partis acatholicae; qua­tenus ante nuptias pars acatholica ad veram religionem adduci aut catholica ab ipsis nuptiis absterreri nequiverit, dummodo prius regulariter ad praescriptum Cod. I.C can. 1061, § 2, cau­tum omnino sit conditionibus ab Ecclesia re­quisitis, et Ipse R. P. D. Ordinarius moraliter certus sit easdem impletum iri, scilicet: ex parte nupturientis acatholici de amovendo a parte catholica perversionis periculo, et ab utroque contrahente de universa prole utriusque sexus in catholicae religionis sanctitate omnino bapti­zanda et educanda; declarata insuper parti catholicae obligatione, qua tenetur, prudenter curandi conversionem coniugis ad fidem ca­tholicam. Nupturientes autem moneantur se, ante vel post matrimonium coram Ecclesia initum, mi­nistrum quoque acatholicum ad matrimonialem consensum praestandum vel renovandum adire

Next

/
Thumbnails
Contents