Bács megyei püspöki körlevelek, 1930
Instructio de observandis in conficiendo Sacrificio Missae et in Eucharistiae Sacramento distribuendo. Nr. 213. Sacra Congregatio in plenariis Comitiis die 23. martii 1929. habitis, omnibus mature perpensis et discussis, Rmis Ordinariis haec praescribenda esse censuit: 1. Ordinarii, attentis animadversionibus, praeceptis, et decisionibus huc spectantibus, ea quamprimum statuant, sedulissime servanda a rectoribus ecclesiarum, et sub horum ductu ab aliis altari inservientibus, ut omne nullitatis periculum a Sacrificio altaris amoveatur, et omnis irreverentiae occasio arceatur. 2. Curent proinde ne in singulis dioecesibus vel civitatibus aut oppidis, pro natura locorum, idoneae desint personae, omnique suspicione maiores, praesertim religiosi utriusque sexus sodales, a quibus ecclesiarum rectores utramque Sacrificii et Eucharistici Sacramenti materiam nisi apud se habeant, comparare possint, tuta conscientia adhibendam. 3. Item circa ea quae hostiarum confectionem spectant, iidem rectores advigilare debent, ne in istis fragmenta facile haerentia maneant, efficiantque ut, antequam Missa litetur, caute ac sedulo ea amoveantur, et saltem cribro leviter excutiantur, si ingens hostiarum numerus parandus erit. 4. Pervigilem adhibeant ipsi curam ut hostiae nonnisi recenter confectae consecrentur, et sacrae particulae, in pyxide adservatae, frequenter renoventur (Can. 1. C. 1272., et Rit. Rom., Tit. IV., cap. I., n. 7.); ad quem finem studeant ut tabernacula, ubi sacra collocatur Eucharistia, quantum fieri poterit ab humido vel a nimio rigido aere sint defensa: humore siquidem exstante, facile hostiae marcescunt, algore autem friabiles fiunt. 5. In diribenda fidelibus sacra Communione, praeter, ante communicantes extensum, linteum albi coloris, iuxta rubricas Missalis, Ritualis, et Caeremonialis Episcoporum, patina erit adhibenda, argento aut metallo inaurato confecta, nullimode tamen artificiosa arte intus exsculpta, quae ab ipsis fidelibus subter eorum mentum erit apponenda, excepto casu, quo sacra Eucharistia ab Episcopo ministratur, vel a Praelato Pontificalibus utente, vel in Missa solemni, adstante sacerdote vel diacono, qui patenam subter communicantium mentum teneat. 6. Monendi sedulo erunt fideles ne, dum suo apponunt mento patinam, et Sacerdoti dein tradunt, aut alteri fideli eam porrigunt, ita eam- dem flectant aut invertant, ut, si quae adsunt, fragmenta decidant et disperdantur. 7. Fragmenta autem quae in patina post sacram fidelium Communionem exstabunt, quoties haec intra Missam fuerit diribita, in calicem sedulissime, digiti ope, iniiciantur; in pyxidem vero, si extra Missam sacra Synaxis a fidelibus recipiatur. Mens autem Sacrae Congregationis non est eas reprobare patinas, cuiusmodi demum sint formae, quae modo adhibentur quibusdam in Ecclesiis, dummodo ex metallo sint confectae, et intus non sculptae, quaeque sint aptae sacris fragmentis colligendis. S. Ordinarii denique satagant ut ecclesiarum rectores diligentissime munda servent altaria, una cum sacris supellectilibus, illa praesertim quae sacris Speciebus excipiendis inserviunt, et sciant super observantia praefatarum praescriptionum graviter onerari eorum conscientaim. 9. Quod asservandas sacras particulas, infirmis ministrandas postremo hebdomadae sanctae triduo, Ordinarii locorum perspectam habeant Rubricarum et Decretorum Sacrae Congregationis Rituum intentionem; scientes easdem asservari non ad publicam venerationem, imo hanc prohiberi; tamen magnopere satagendum esse, ut Eucharistiae Sacramento, habita in primis ratione loci, non desit obsequium congruentis honoris et decoris. Emi Patres praeterea mandarunt ut locorum Ordinarii, intra annum a recepta hac Instructione, S. H. Congregationem certiorem reddant de his quae decernere censuerunt, in executionem praescriptionum heic contentarum, et ad abusus forte inolitos convellendos. In Audientia diei 25 martii 1929 Ssmus D. N. Pius Pp. XI, audita relatione infrascripti Secretarii H. S. Congregationis, eamdem Instructionem approbavit atque edi iussit, mandans ut mittatur ad omnes locorum Ordinarios et Praelatos regulares, ad hoc, ut sacerdotibus et religiosis sodalibus respective eam ipsi communicent. Datum Romae ex Aedibus Sacrae Congregationis de Sacramentorum disciplina, die XXVI ejusdem mensis, anni MDCCCCXXIX. t M. Card. Lega, Praefectus. D. Jorio, Secretarius. Suboticae, die 12. januarii a. 1930. Coetus Consultorum in sua autumnali sessione decrevit peculia ecclesiarum in Officio Rationum commassate administranda esse. Utilitas peculii ecclesiastici expostulat, ut reductio haec eo momento peragatur, ut capitalia cum ratio patuerit, ad ejusmodi negotia ecclesiastica elocentur, quae et mutationem valutae perferre et praescriptum usufructuarium censum solvere possint. Elocatio in aurea valuta internationali concedetur, ejusque renumeratio eodem valore obligatur. Cum haec manipulatio in administratione interna dioecesis peragatur, mutuum et elocatio officiis publicis indicari non debent. Summa, quae ad erogationes menstruas tegendas requiritur in cassis ecclesiasticis titulo aeris parati relinquitur. Conspectus de statu peculii ecclesiastici primis diebus anni ingruentis ad Officium Rationum submittatur. Suboticae, die 12. januarii a. 1930. Nr. 111. Commassatio peculii ecclesiastici.
