Hat (hét) nemzedék. A Manno család története - Budapest Történetének Forrásai 12. (Budapest, 2015)

Függelék

αυτό ο Υπουργός αρχίζει να απευθύνει σε μένα τις ερωτήσεις του σχετικά με την πανεπιστημιακή νεολαία, και είναι εμφανώς ευχαριστημένος από τις απαντήσεις μου: μεταξύ μας διαμορφώνεται διάλογος, πράγμα που προκαλεί τη σχεδόν ασυγκάλυπτη οργή του Πρέσβη:

Σύντροφε Csorba, μεταφράστε τα αμέσως όλα!

Δύσκολη κατάσταση, αλλά ο λεπταίσθητος υπουργός αντιλαμβάνεται τι τρέχει, τελειώνει τη συζήτησή μας, λέει μερικές ουδέτερες προτάσεις και μου γνέ- φει σχεδόν ανεπαίσθητα.

Το βράδυ επιστρέφουμε στη Δαμασκό σε παγερή ατμόσφαιρα - ήταν η τελευταία φορά που κλήθηκα να κάνω διερμηνεία στον πρέσβυ. Βέβαια, δεν ήταν τέτοιοι όλοι οι Ούγγροι πρέσβεις στη Δαμασκό. Ο επόμενος, ο Μ. Ρ., ήταν συμπαθής, έξυπνος, επιδέξιος άνθρωπος, με τον οποίον είχαμε πολύ καλή φιλία. Δυστυχώς μία φορά δεν επέστρεψε από την καλοκαιρινή άδειά του από τη Βουδαπέστη στη Δαμασκό διότι στην Ουγγαρία τον συνέλαβαν λόγω λαθρεμπορίου χρυσού και τον καταδίκασαν.

Τα υπάρχοντά του, που είχε αφήσει στη Δαμασκό, τα εκκαθάρισε ο διάδοχός του όταν παρέλαβε την Πρεσβεία. Και με αυτόν είχα καλή φιλία, παίζαμε συχνά τένις στο γήπεδό μου στη Δαμασκό, και αργότερα, ακόμα και στην Ουγγαρία.

Σε μόλις 500 μέτρα απόσταση από την Πρεσβεία ήταν το κτίριο της ουγγρικής Εμπορικής Αποστολής. Στον ημιώροφο τα γραφεία, στον πάνω όροφο η οικία του Εμπορικού Ακολούθου. Ο πρώτος και ο δεύτερος Γραμματέας και η γραμματέας-δακτυλογράφος έμεναν σε άλλα κτίρια, σε πιο απλά, ενοικιαζόμενα διαμερίσματα.

Από την αρχή της παραμονής μας, οι σχέσεις μας με τους Ούγγρους απεσταλμένους της Πρεσβείας και της Εμπορικής Αποστολής ήσαν μεν καλές αλλά όχι σχέσεις εμπιστοσύνης. Οι λόγοι ήσαν οι εξής:

1. Ξέραμε ότι σε αυτές τις θέσεις μπορούσαν να υπηρετούν μόνο άνθρωποι αξιόπιστοι, αφοσιωμένοι στο καθεστώς, αριστερών φρονημάτων και μέλη του Κόμματος.

2. Βλέπαμε ότι όσοι εργάζονταν εκεί, παρακολουθούσαν ο ένας τον άλλον, τους διακατέχει ο φθόνος, μηχανορραφούν, συνωμοτούν. Ήταν φανερό ότι εμάς μας φθονούν ακόμα περισσότερο, επειδή ήμασταν εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ, ανεξάρτητοι από αυτούς και με πολύ καλύτερο μισθό. Άρα, προσπαθούσαμε να μην έχουμε πολλές επαφές μαζί τους, να μη μαθαίνουν πολλά για μας - ακόμα και αν αυτό συνεπαγόταν να μας θεωρούν ψηλομύτηδες, που τους περιφρονούν.

Την καλύτερη, σχετικά, σχέση τη διατηρούσαμε με τον εμπορικό ακόλουθο Ε. Τ. Ήταν ένας έξυπνος, αρκετά μορφωμένος άνθρωπος, με χιούμορ, ο οποίος είχε, απροκάλυπτα, δεσμό με τη γυναίκα του Πρώτου Γραμματέα της Πρεσβείας. Όταν, μετά από 40 χρόνια, μαζί με τη γυναίκα μου, επισκεφθήκαμε το Μουσείο της Τρομοκρατίας στη Βουδαπέστη, με μεγάλη έκπληξη ανακαλύψαμε

173