Hat (hét) nemzedék. A Manno család története - Budapest Történetének Forrásai 12. (Budapest, 2015)
Függelék
κλπ.) θα ερχόταν και η δική μου σειρά. Όπερ και εγένετο: το 1960 η διευθύντρια προσωπικού μου ανακοίνωσε ότι, μετά από 11 χρόνια διδακτικής εργασίας στο Πανεπιστήμιο δεν μπορώ να δηλητηριάζω με τις ιδέες μου τη σπουδάζουσα νεολαία και απολύομαι αυτοστιγμεί. Μάταιες ήταν οι προσπάθειες του καθηγητού József Pelikán, διαδόχου του Csonka στην έδρα, να με σώσει, αναγκάστηκα να φύγω. Βρήκα δουλειά - με τη βοήθεια του φίλου μου Zoli Visy, στο Τμήμα Μηχανικής του Ινστιτούτου Ερευνών Οικοδομικών Υλικών83 (όπου προηγουμένως καταφέραμε να βρούμε θέση για την μετέπειτα σύζυγό μου, εργαζόταν ως τσιμεντεργάτρια). Το τμήμα προσωπικού του Πολυτεχνείου με πρόλαβε κι εδώ, δεν μου χορηγήθηκε το «πιστοποιητικό αμέμπτου διαγωγής» που χρειαζόταν για να τοποθετηθώ σε υψηλότερη θέση αλλά ο πατέρας μιας νεαρής χειρίστριας ήταν συμπότης ενός ηγέτη του κομμουνιστικού κόμματος. Η κοπέλα έπεισε τον πατέρα της ότι έχουμε δεσμό, και έτσι σώθηκα. Μπόρεσα να παραμείνω στο ÉAKKI84 και, αφού εργαζόμασταν στο ίδιο τμήμα, ήμουν κάθε μέρα μαζί με τη μέλλουσα σύζυγό μου: ερωτευτήκαμε και συνήψαμε γάμο την άνοιξη του 1964. Βλέποντας την απελπιστική κατάσταση στη χώρα μας, έκανα το παν να βρούμε τρόπο να πάμε να εργαστούμε στο εξωτερικό. Έχοντας δει μερικά δημο- σιεύματά μου για τη στατική των συνθετικών υλών με βρήκε το Ινστιτούτο Μηχανικής του Πανεπιστημίου του Southampton και μου πρότειναν να γίνω επικεφαλής μιας έρευνας για την εταιρία Monsanto. Το καλοκαίρι του 1964, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του μέλιτος, πήγαμε στο Southampton και συζητήσαμε τις λεπτομέρειες με τον καθηγητή Allen. Μετά την επιστροφή μου ζήτησα κανονικά από τις ουγγρικές αρχές άδεια εργασίας για το εξωτερικό. Απέρριψαν την αίτησή μου αλλά έγραψαν στο Southampton προτείνοντας κάποιον άλλον, έναν σύντροφο της εμπιστοσύνης τους - εκείνον όμως δεν τον ήθελαν εκεί. Υπέβαλα υποψηφιότητα για μία θέση αρχιτέκτονα-σχεδιαστή σχολικών κτιρίων στην Ινδονησία, την οποίαν προκηρύξει η UNESCO, αλλά το Υπουργείο δεν επέτρεψε να αποσταλεί η αίτησή μου. Τότε ο καθηγητής Pelikán πήρε μαζί του το φάκελλο σ’ ένα ταξίδι του και το ταχυδρόμησε στο εξωτερικό. Σε λίγες εβδομάδες η UNESCO με πληροφόρησε μετά λύπης ότι η αίτησή μου έφθασε εκπρόθεσμα, γι’ αυτό δεν ήταν δυνατό να ληφθεί υπόψη, ωστόσο έχει καταχωρήσει το όνομά μου στον κατάλογο των αναζητούντων εργασία. Εν τω μεταξύ, μαζί με τον φίλο μου, τον υφηγητή Εδαφομηχανικής Árpád Balia, υποβάλαμε την αίτησή μας για δύο θέσεις διευθυντή πανεπιστημιακής έδρας στο Χαρτούμ του Σουδάν - αν και ξέραμε ότι πρόκειται για έναν πολύ ζεστό και ανθυγιεινό τόπο. Είχαμε ήδη αρχίσει τις προετοιμασίες για τη συγκέντρωση των σχετικών αδειών από την Ουγγαρία όταν η UNESCO μου πρόσφερε τη θέση του καθη83 ÉAKKI 84 Ινστιτούτο Ερευνών Οικοδομικών Υλικών 163
