Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880

Andorfer Caietanus (Mellicen­sis). Riedenthalii in Austria 1748 i3.Maii natus et in monasterio a puero educatus, eidemque 1767 21. Nov. professione sol­lemni omnium votis sociatus, 1762 sacer­dotio decoratus, spes magnas, quas de eo Mellicium concepit, non fefellit; quippe professor humaniorum, studiosae iuventu­tis praefectus, magister novitiorum, tan­dem parochus in Draiskirchen, ubi die i3. Oct. 1786 victima caritatis ex conta­gione obiit, ubique dignum civem sese exhibuit. Scripsit: Predigt zur Ehre der heiligsten Dreyfaltig­keit, welche gehalten worden, als derselben hoch­heiliges Fest am 21. des Maymonates, als am heiligen Dreyfaltigkeitsonntage in dem heiligen und berühmten Gnadenorte der heiligsten Drey­faltigkeit am Sonntagberge andächtig gefeyert wurde. Steyr, mit Wimmer'schen Schriften ge­druckt. 4 0. (i. e. Concio in honorem sanctissimae trinitatis habita in festo eiusdem s. trinitatis in „Sonntagsberg".) Arigler Altmannus (Gottvicen­sis), Kirchdoriii in Austria sup. die 6. Nov. 1768 lucem adspexit et s. lavacro nomen Francisci Xav. obtinuit. Absoluto Lincii gymnasii et studiorum philosophicorum curriculo die 5. Sept. 1790 s. habitu Gott­vici indutus et die 11. Nov. 1792 sollemniter professus studiis theologicis sub haec Vien­nae in seminario generali omni cum laude absolutis, primam die 3i. Mart. 1793 in ec­clesia claustrali litavit Deo O. hostiam. Quamvis Altmannus omni disciplinarum theologicarum genere excelleret, biblico tarnen studio praecipuam navavit operam, quapropter is, iuvenis sacerdos, 1794 ido­neus iudicatus est, qui publicus Lincii pro­fessor s. utriusque foederis literas inter­pretaretur. Easdem disciplinas tractavit ab anno 1800 Gottvici et ab anno 1806 in univ. Vindob. usque ad annum 1812, quo die 2. Sept. abbas Gottvicensis est elec­tus. In docendi munere ita excelluit, ut universitas Vindobonensis eidem doctoris s. theologiae diploma transmitteret et im­perátor Franciscus I. eundem titulo consi­liarii cels. regiminis inf. Aust. insignire dig-­naretur. Monasterii gubernacula aerum­nosis gessit temporibus et tarnen statum temporalem auxit. Professus et sacerdos iubilaeus die 20. Iun. 1843 secunditias ce­lebravit, qua occasione ab imp. Ferdinan­do I. equitis cruce caes. ordinis Leopoldi est decoratus. Die 5. Iun. 1846 pie in Do­mino obdormivit. Ab eodem scripta exstant: I. Oratio academica, habita ad initium anni scholastici 1809 in univ. Vindob. Viennae, typis M. A. Schmidt. II. Hermeneuticabiblicainusum academicum. III. Introductio in libros veteris foederis. Man. 6 tom. in biblioth. Gottv. adserv. Aschauer Placidus (Gottvicen­sis), in Waitzenkirchen Austr. sup. die 9. Febr. 1779 natus, absolutis Lincii studiis gymnasialibus et philosophicis habitum re­gulärem die 6. Oct. 1799 induit, die 10. Oct. 1802 vota sollemnia emisit ac die 12. Iun. 1803 primum s. missae sacriiicium Omni­potenti obtulit. Variis dein monasterii sui officiis uti cooperatoris in Grünau, 1806 professons studii biblici in monasterio, 1811 subprioris, 1812 prioris, 1819 parochi in Grünau, ab anno 1825 iterum prioris ma­xima cum laude functus est et pie in Do­mino obdormivit die 18. Aug. 1848. Beschaffenheit des wahren Tugendeifers. Predigt, gehalten am 2. Mai 1840 in der Fran­ziskanerkirche zu St. Pölten. Heiligsprechungs­feier p. 143. (i.e. De verae virtutis ingenio concio.)

Next

/
Thumbnails
Contents