Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880
hof die 29. Aug-. 1734 natus ; musis Cremifanensibus educandus traditus, exacto primo studii theologici anno monasterium ingressus et die 5. Oct. 1755 sollemniter pro- ' fessus ; theologiae et iurisprudentiae cursu partim Cremifani, partim Viennae confecto atque doctrinae suae specimine publice edito sacerdotio initiatus est die 28. Oct. 1769. Professor grammaticae, rhetoricae, poeseos, feriarum tempore varias peregrinationes instituit; 1771 confessarius monialium s. Benedicti in Niedernburg Passavii, 1772 ecclesiae Passaviensis consiliarius ; 1779 Cremifanum revocatus munus subpriorisetnovitiorum magistri adiit; adiecta 1782 rei vestiariae praefectura obiit die 9. Febr. 1799. Linguae Gallicae et italicae gnarus et in omni litterarum genere versatus satis magnum manuscriptorum numerum reliquit: I. Kurze Zeit Vertreib oder die TelemachsBegebenheiten aus dem Französischen in das Ternsche übersetzt, (i. e. Telemachi fata in sermonem Germanicum translata.) 1 753 et 1754- 4°1 129 p. II. Von der Nachfolgung Christi das I. Buch. In teutschen Versen verfasset, (i. e. Liber I. de imitatione Christi in linguam Germanicam ligato sermone translatus.) 1756. 8. 300 p. III. Anmuthige Abendlesung fuer Eine geistliche Ordensperson oder das I. Buch von der Nachfolgung Christi in teutschen Versen, (i. e. Idem liber denuo exaratus.) 1772. 4 0. 357 p. IV. Neu verbesserte catholische deutsche Uebersetzung des goldenen Büchleins von der Nachfolgung Christi für alle Stände überaus nützlich und heilsam, (i. e. Emendata catholica versio Germanica aurei libelli „de imitatione Christi".) 177 1. 4 0. 462 p. V. Scripta ascetica. 1754—56. 4 0. 581 p. VI. Scripta philosophica. 1752. 4 0. 698 p. VII.* História academiae Cremifanensis per primum quadrans saeculum in duas periodos et quinque lustra posteritati descripta. 1770—79. Partes XX. 4 0. 6348 p. VIII. Labor scholasticus, quo loci rhetorici in quaestiones divisi, versus compositi, themata amplificata, tum verborum tum sententiarum figurarum paradigmata, troporum exempla, syllogismi oratorie deducti, exercitia in locos rhetoricos chriae, oratiunculae, orationes compositae sunt, i 75 I. 4 0. 506 p. IX. Epistolae exLatio. Partes V. 4 0. 1316 p. X. Uebersetzte Komödien aus P. Coelestin Leuthner, Akarpius, Audifax, Philibertus. (i. e, Comoediae in linguam Germanicam translatae.) 4 0. 265 p. XI. Scripta varia (argumenti theologici). 1760—74. 4 0. 455 p. XII. Fons theologicus vivus emanans id est Studium sive theologia patrum numeris omnibus minime absoluta, theologis tamen alumnis pro eruditione sat abunde compléta. 4 0. 797 p. XIII. Triduum Cremifanense. Triduana spiritus Benedictini recollectio inter me et te. 1764. 4°- 575 PXIV. Dichterpfeile, (i. e. Sagittae poeticae.) Tomi 2. I. 1775. 4°. 331 p.; II. 1778. 4°. 416 p. continet. XV. Rhetorica Niedernburgensia. 1779. 4 0. 372 pXVI. Die Pflicht eines rechtschaffenen Kavalieres meistentheils gezogen aus P. Jues. (i. e. Officium hominis vere nobilis, maxime extractum ex P. lues.) 1779. 2°. min. 23 I p. XVII. Orationes selectae (partim funebres, partim academicae). 1780—91. 2°. min. 322 p. XVIII. Die Unschuld der ehelichen Treue oder Genofeva unschuldig falsch angegeben, lateinisch aufgeführt von der studierenden Jugend zu Kremsmünster den 5. Sept. 1724 übersetzt, (i. e. Lusus theatralis P. Ruperti Langpartner Cremifanensis: „Genofeva" Germanice redditus.) 1790. 2°. min. 89 p. XIX. Aus dem Französischen übersetzter Hirtenunterricht des Herrn Bischoffs, Herzog v. Langre über die Fürtrefflichkeit der Religion.