Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880

Traviae ï) ? Lissae 2), Vegliae^), Cataro Ragusae s) 7 Lacromae condita sunt. Hie praecipue Benedictini, cum ab episcopis adiuvarentur, opibus multum potuerunt 6). Salutaribus instaurationibus quae in monasterio Cluniacensi coeptae et per monasteria s. Blasii et Hirsaugiense etiam Germaniae monasteriis traditae erant, ordo etiam in terris Austriacis ad magnam perfectionem pervenit. Ilia aetate certamen magnum inter ecclesiam, cui Cluniacensis ille Gregorius VII. praeerat et impérium Romanum, quod Henricus IV. obtinebat, concitatum, gravissime exarserat. Summa constantia monachi s. Blasii et Hirsaugienses multaeque eorum coloniae Suevicae Summo Pontifici iidem servarunt, et vitae continentia, contionibus scriptisque eosdem animos apud clerum populum, episcopos principes excitare studuerunt. Cum iis Gebhardus Salisburgensis, Altmannus Passaviensis, Adalbero Herbipolitanus et poten­tissimi principes Babenbergenses in Austria, Traungauenses in Styria, Guelfi in Ca­rinthia fecerunt. Hac societate, quam episcopi et principes Austriaci cum Bene­dictinis Suevicis inibant, ordo exeunte undecimo et incipiente duodecimo saeculo ad summam perfectionem accessit. (monial.) ; s. Thomae (monial.) ; s. Ioannis Evang. (circa 1059 cond.); s. Demetrii (monial.) ; s. Petri de Bubignano (monial. cond. circa 1200); s. Ambrosii (monial.); s. Georgii de Ce­prisa (monial.). *) Etiam hoc s. Domino dedicatum monasterium propter loci amoenitatem insigne nunc ruinis conlapsum saeculo undecimo conditum est. Primi incolae, qui tarnen II 23 demum id pos­sederunt, Monte Cassinensi venerunt. Eitelberger 1. c. Alia monasteria in hac dioecesi erant : S. Petri (monial. cond. circa XIII. sec. med.) ; s. Petri de Chlobuck ; s. Ioannis Evang. (cond. circa 1300). 2) Monasterium s. Nicolai apud Issenses (Lissa) ; s. Silvestri in insula Bussi. 3) Monasteria erant: S. Nicolai de Castro Musola; s. Luciae de Kescha; s. Mariae de Castelione ; s. Laurentii. t) Georgii de Culfo. s) S. Mariae de Melida ; s. Michaelis de Peclina ; s. Mariae de la croma ; s. Iacobi de Visinza extra muros. 6) De Benedictinis in Dalmatia ille artium existimator Austriacus Eitelberger in Jahrbuch der k. k. Central-Commission zur Erforschung und Erhaltung der Baudenkmale in Oesterreich, vol. V, talia scribit : „Von grossem und nachhaltigem Einflüsse scheint mir der Einfluss des Bene­dictiner-Ordens gewesen zu sein. Denn von der südlichen Grenze Dalmatiens aus, von Lacroma, Ragusa und Meleda bis hinauf nach Arbe, überall finden sich grosse und bedeutende Spuren dieses Ordens, der wie in England und im deutschen Reiche, so auch in Dalmatien der Führer der früheren Civilisation gewesen ist".

Next

/
Thumbnails
Contents