Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880

i853, earnndem disciplinarumprofessuram in monasterii gymnasio suscepit, quod munus usque adhuc sustinet. Conscripsit ad programmata gymnasii ad Scotos: I. Pro anno 1858: Geschichtliche Abhandlung über Heinrich II. Jasomirgott. (i. e. Disputatio historica de Henrico II. cognomine Jasomirgott.) II. Pro anno 1870: Begründung des Successionsrechtes der Habsburger auf den ungarischen Thron durch Maximilian I. (i. e. Argumentis comprobatur ius successionis dynastiae Habsburg per Maximilianum I. in regno Hungarico.) Praeterea conscripsit: III. Einige herzliche Worte, dem Herrn Wenzel Welleba, Schullehrer zu Fröschau, zur feierlichen Uebergabe des silbernen Verdienstkreuzes mit der Krone am 12. Februar 1865 gewidmet. (i. e. Sermo occasionalis.) 2 fol. 4

0. Viennae, 1865, typis Anton. Schweiger et Comp. Wenin Lambertus (Altenburg" ens is), Tirol. Laas, die 21. Sept. i83i natus, s. habitu die 11. Oct. 1859 indutus, sollemnia vota die 17. Aug. 1861 emisit et sacerdotio inauguratus die 3. Aug\ 1862 primum s. missae sacrificium Deo obtulit. Variis officiis, utpote: cooperatoris et bibliothecarii in monasterio usque ad annum i865, ab anno i865 — 71 cooperatoris in RÖhrenbach, denique ab anno 1871 praefecti silvarum in monasterio laudabiliter functus, die 3i. Iul. 1872 in itinere Venetiis apoplexia tactus obiit. Scripsit: Ehren-Klänge zu Abt Honorius Jubelfeste am 31. Aug. 1867 als den Tag seiner 25jährigen Abtens-Würde im Benedictinerstifte St. Lambrecht zu Altenburg. Ein Festgedicht, {i. e. Carmen lyricum in honorem abbatis Honorii iubilantis.) Wien, 1867. Mechitharisten-Buchdr. 8°. Wenzel Andreas Iosephus (Scotensis), in lucem editus est Viennae 4. Mart. 1769 a parentibus honestis, at nec genere nec fortuna conspicuis. Enituit vero mox singulare pueri ingenium ita, ut magistris piarum scholarum, deinde patribus societatis Iesu erudiendus traderetur, a quibus excultus emenso cursu philosophico theses quasdam publice defendit idque tanta dexteritate, ut postero tempore iam ad Scotos professus artium liberalium et philosophiae doctoribus adnumeraretur. Adolescens septemdecim annorum sanctae conversationis habitum quaesivit facileque impetravit i3. Novembr. 1776. Cum 12. Mart. 1783 s. professionis vinculo sese adstrinxisset familiae Scotorum, non ita multo post neomysta primitias Deo obtulit 22. Iun. 1783. Strenuum dein egit cooperatorem in erecta tum nova parochiali ecclesia ad s. Laurentium, qui campus dicitur Scotorum, 1786—98. Cum dein in monasterio curatus fuisset octo per annos, Benno abbas parochiae eum praefecit suburbanae ad s. Udalricum 1806. Paulo post praefectus novi c. r. gymnasii designatus est. Verum ad munus ipsum non accessit; mortuo enim Bennone abbate, fratrum suffragiis abbas electus est 18. Iun. 1807 et infulis pontificalibus redimitus 9. Aug. Iam nimis caeteris omnes curas ad adornandam bonarum litterarum palaestram contulit eamque fovere et sustentare ad extremam usque vitam non desiit. Iam pridem inclytae nationis Austriacae mox Saxonicae procurator, facultatis philosophicae decanus pro 1807—1808 electus et c. r. studii philosophici vicedirector constitutus est. Ad quod 18. M. 1809 theologici quoque studii vicedirectoratus accessit. Neque suorum salutem neglexit et calamitoso illo anno 1809 non suis tantum sed exteris quoque praesidio fuit. Eodem anno recuperata