Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880
bécsi kiadás szerint francziából fordította. Esztergom. 1852—53. Horák és társa. 2 t. 8°. 106, 192 p. IV. Habsburgi Rudolf, (i. e. Rudolphus de Habsburg.) In progr. gymn. Strigon. 1853. 8°. p. 1—9. V. Maria Theresia. Ibid. 1855—56. 8°. p. 1 — 20. VI. Kis franczia nyelvtan gyermekek számára. (i. e. Grammatica Gallica pro pueris.) Ms. 1859. VII. Nagyobb gyakorlati franczia nyelvtan, (i. e. Gramm. Gallica maior.) 1859. Ms. VIII. Az egész világ földrajza (i. e. Geographia totius orbis terrarum.) 1859. Ms. IX. Az ó, közép és ujkorbeli földirat és történelem alaprajza, a felsőbb intézetek feltanodái használatára Pütz Vilmos után magyarította, (i. e. Libr. Vilh. Pütz geogr. et hist, pro classibus superioribus. V. supra I.) Pest. 1860—61. Lauffer és Stolp tulajdona. Nyomatott Herz Jánosnál. 8°. 3 t. IV + 336, IV + 230, IV + 242 p. X. Magyarország földrajza, tanodai és magán használatul, a legújabb adatok nyomán irta. (i. e. Geographia Hungáriáé.) Pest. Lauffer és Stolp tulajdona. 1862. 8°. 89 p. Ed. 2. 8°. IV + 90 p. 1863. XI. Magyarország kapcsolt részeinek földrajza, tanodai és magán használatul, a legújabb adatok nyomán irta. (i. e. Geographia partium Hungáriáé adnexarum.) Ibid. 1862. 8°. 60 p. XII. Egyetemes földrajz a legújabb kútfők nyomán, különös tekintettel Magyarországra, gymnasiumok, reál- és kereskedelmi iskolák s magánosok számára, (i. e. Geographia universalis, praecipua habita ratione Hungáriáé.) Ibid. 1863. 3 t. 8°. 180, 246, 186 p. XIII. Pragmatika, (i. e. História Hungáriáé pragmatica.) 1874. Ms. Vincze Victorinus Ignatius (de s. Monte Pannoniae), Comaromii com. eiusdem in Hungaria die 14. Oct. 1816 natus, die 16. Sept. i835 indutus, vota sollemnia die 9. Iun. 1840 emisit et absolutis in s. monte s. theologiae studiis die 26. lui. 1840 presbyter ordinatus est. 1843— 49 Comaromii, 1849—68 Strigonii professoris, 1868 —75 Papae superioris domus et directoris gymn. officio laudabiliter functus hoc anno die 9. Apr. vita cessit. Praeter minora quaedam scripsit: Az állatok földirati elterjedése, (i. e. Quo modo animalia per orbem terrarum diffundantur.) In progr. gymn. Strigon. 1857/8. 8°. p. 3—24. Vogl Bertholdus (Cremifanensis), in parochia Pfarrkirchen prope Cremifanum die 29. Maii 1706 natus, frequentatis scholis Cremifanensibus et absolutis in univ, Salisburgensi studiis philosophicis die 7. Oct. 1725 s. professionem emisit; deinde ad s. theologiae curriculum emetiendum Salisburgum remissus primum Deo sacrificium obtulit die 25. Nov. 1731. Cooperator in Ried, mox philosophiae in univ. Salisburgensi professor, deinde theologiam moralem, postea speculativam ibidem docuit, 1744 rector magnificus universitatis electus et celsissimi prineipis et archiepiscopi consiliarius ecclesiasticus declaratus ; die 22. Febr. 1759 abbas electus, c. r. maiestatis Mariae Theresiae consiliarius intimus obiit 2 5. Apr. 1771. Scripsit: Introductionem in theologiam scholastico-dogmaticam cum appendice de ecclesia. Extat a discipulo quodam scripta eiusdem : Theologia speculativo-dogmatica de Deo uno et trino, de ultimo hominis fine, actibus humanis et conscientia, de angelis, vitiis et peccatis, de gratia, iustificatione in publicis lectionibus dictata. 4 0. 877 p. Sign. X. 42. Praeterea supersunt sequentia manuscripta: I. Testamentum animae christianae ab Bertholdo adoptatum et filiis suis pro hereditate relictum. 8°. 80 p. X. 43. II. Succincta quaedam bibliotheca erudiri cupientis. (Miscellanea varia.) 4 0. 232 p. X. 44. 63