Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880

IV. Predigt am Schlüsse des Jahres 1850, gehalten im Dome zu Klagenfurt. (Sermo.) Kla­genfurt, Druck von Joh. Leon. 12 p. 8°. V. Versuch einer Kennzeichnung des Men­schen als Natur- und Geist- oder als Sinnen- und Vernunftwesen für denkende Christen, (i. e. Ho­minis sec. naturam duplicem delineatio.) Wien, 1864. Druck und Verlag von Carl Gorischek. 156 p. 8°. de Stenitzer Antonius (Admon­tensis), praenobilibus parentibus in Goess prope Leobium natus 5. Nov. 1750, musis et musicae Admontes operam impendens, vota emisit sollemnia 1. Iul. 1770 et primo stetit ad aram 3o. Apr. 1775. Professurae in gymnasio domi admotus insuper munere regentis chori fungens, Leobium translatus gymnasii ibidem egit professorem et direc­torem. Obiit tandem eolica 2. Dec. 1797. Composuit 6 Missas, I Requiem, Litanias, i Te Deum et 4 Vesperas, quae vero incendio anni 1865 perierunt. de Stenitzer Henricus (Admon­tensis), natus Styrus in Goess 10. Maii 1748, religionem monasticam professus 18. Nov. 1764, primitias celebravit 20. Iul. 1772. Concionator et praef. hospitii domi, cooperatorem in Kammern et Kallwang, vicarium in Altoetting et Hall egit. Oeco­nomiam domi et dein in Admontbühel lau­dabiliter regens iterum ad curam anima­rum transiens, parochiam administravit in Mautern, Altenmarkt et Gaishorn. Obiit professus iubilaeus domi apoplexia tactus 29. Sept. I8I5. Anno 1774 congregationi s. rosarii Admontes praeerat. I. Predigt, welche in der Kirche zum heil. Franz Xaver bei Einführung des Armeninstitutes in der kaiserl. königl. Stadt Leoben den 4. Sept. 1785 gehalten worden. (Sermo.) Von Pater Heinrich Stenitzer , derzeit öffentlichen Stadt­katecheten. Gratz, gedruckt mit Leykamischen Schriften. 8° min. II. Chronik der Pfarre Altenmarkt, 1808. (i. e. Chronicon parochiae Altenm.) Mscr. in Al­tenmarkt, Abschrift im Archiv zu Admont. Stern Carolus (Scotensis), Setz­dorf in Silesiae vico natus die 11. Iun. 1815 et monasterium ingressus est die 14. Sept. 1837. Votis sollemnibus die 29. Sept. 1840 nuncupatis, cum s. theologiae studia in univ.Vindob. coluisset, primitias die 1. Aug. 1841 celebravit. Haud multo post anima­rum curae addictus, cum cooperatorem egisset 1843 —40 in Zellerndorf, inde in monasterium redux, curati et concionatoris ibidem partes suscepit, quas usque ad an­num 1862 singulariter tuitus est, intrepidus religionis catholicae defensor in periculosa illa anno 1848 excitata rerum publicarum commutatione. Anno vero supradicto pa­rochus est designatus Enzersfeld, quo mu­nere hucusque egregie fungitur. Typis edidit: I. Was sagen Schrift und Ueberlieferung, Vernunft und Erfahrung über die heilige Beicht? (i. e. Condones très habitae de sacramento con­fessionis.) Viennae, 1849, typis I. P. Sollinger viduae. II. Die Versuchung Jesu Christi, in vierzehn Fastenpredigten, den kirchlichen und socialen Zeitverhältnissen möglichst entsprechend darge­stellt. (i. e. Conciones quadragesimales de Christi in deserto tentatione, dedicat. Francisco com. de Ezterházy.) Viennae, 1852, in comm. Kaulfuss, Prandel et comp. III. Der katholische Ablass nach kirchlicher Begründung, geschichtlicher Entwickelung und wunderbarer Wirkung. (De venia peccatorum con­ciones 8, dedic. Laurent. Marc. com. de Bussy­Mignos.) Viennae, 1855, typis A. Schweiger. IV. Conciones primit. nec non secundit. Die Ceremonien der Priesterweihe. Zur Primiz­feier des P. Paulus Nuttil (Scotens.) am neunten

Next

/
Thumbnails
Contents