Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880
gymnasio Clagenfurtensi vel San-Paulano. Etiam in universitate Monachiensi duobus iunioribus confratribus copiam fecit ad consequendum gradum s. theologiae doctoris. Denique libris, quos magno pretio comparavit, et a professoribus comparari permisit, litterarum studia inter suos promovit. Scholam populärem s. Pauli tertia et quarta classe auxit; ex Tiroli vocavit 3 sorores scholarum dictas III. ord. s. Francisci, quae scholas puellarum s. Pauli regerent et puellas cum exercitiis religionis etiam artes domesticas docerent. Animarum curam magni habens, verbum divinum ipse abbas frequens praedicavit et in tribunal! sacro consedit. Dilexit decorem domus dei, et ecclesiam monasterii et parochiae et Clagenfurtensem interius et exterius restauravit, pulcherrimis imaginibus et statuis ornavit, et locum pro choro sic dicto hiemali eleganter aptavit. Agriculturae et rei pecuariae erat peritus et valde studiosus; utrique provide inspexit optimo successu, ut societas agraria Vindobonensis, iuvencum e stabulo s. Pauli propositum collaudans, miserit monetam argenteam. Pomologiae erat amantissimus; ubique conserendo pomaria, totum agrum monasterio adiacentem quasi hortum effecit. Et societas agraria Carinthiae, poma San-Paulana optima et pulcherrima agnoscens, anno 1862 praemium primum s. Paulo adiudicavit. Exemplum hoc agricolas vallis Lavantinae ad pomorum culturam excitabat, ut successu temporis ex venditione pomorum quotannis magnum lucrum facerent. Etiam vineis prope Marburgam sitis recte colendis, melioribus vitibus conserendis et ampliandis multam curam adhibuit. Aedificium monasterii s. Pauli restau\ j ravit, ornavit et amplificavit, pro scholis novum exstruxit, collegium Clagenfurti pulchro et lato aedificio auxit ; aedificia praediorum s. Pauli in Kollnitz et Zocklhof incendiis consumta apte et rei rusticae convenienter iterum aedificavit: atque his omnibus bene peractis, de confratribus et monasterio optime promeruit; quare princ. episcopus Lavantinus eum honoraturus, abbatem Ferdinandum consiliarium consistorii nominavit, et imperátor Franciscus Iosephus equitem ordinis coronae ferreae III. classis designavit. Erat sodalis societatum agrariarum Carinthiae, Styriae et Goritiae, et historicae Carinthiae. Praeter linguas antiquas classicas, quas valde diligebat, Gallicam et Italicam perceperat; et ad tibiam et violám canere, clavichordium tractare, etiam abbas inter sacra tibia aut viola cooperatus est. Hydrope laborans, eius molestias patienter sustinens, rite provisus die 22. Mart. 1866 placide animam efflavit. Erat abbas humánus ac modestus, sollicitus et prudens pater familias, ordinis s. Benedicti amans, sacerdos omni veneratione dig'nus. Sequuntur, quae prelo submisit: I. Nekrolog des Abtes vom BenedictinerStifte St. Paul im Lavantthale Meinrad Amann, Kärntnerischen Landstandes und Verordneten, (i. e. Necrologium abbatis.) Klagenfurt, 1840, gedruckt bei Ferdinand Edlen von Kleinmayr. 14 p. 8°. II. Kurze Geschichte des Herzogthums Kärnten, (i. e. Ducatus Carinthiae brevis história.) Als Anhang zur Geschichte des österreichischen Kaiserstaates. Wien, bei S. Anna. 1843. 50 p. 8°. III. Predigt zur Weihe eines neuen Altarsblattes. (Sermo.) Klagenfurt, gedruckt bei Ferdinand Edlen von Kleinmayr. 1843. 14 p. 8°.
