Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880

dorf, als eine löbliche Pfarrgemeinde das Fest ihres Schutzpatrones beging, dem Landvolke vorgetragen wurde. 1802. Schmidfeld Hugo (San-Blasianus), natus est in divo Blasio in silva nigra in magno ducatu Badensi die 18. Dec. 1713 ; ordini s. Benedicti adscriptus anno 1781; sacerdotio initiatus die 22. Dec. 1736. Post 1 emissa religiosa vota et studio theologiae ac iuris canonici in univ. Salisburgensi absoluto, philosophiam tradidit fratribus clericis in divo Blasio, theologiam tradere inchoavit, sed intercurrente sinistro eventu, ab officio professoris amotus, paulo post bibliothecae praeficitur. Censor morum et novitiorum magister constitutus, commentarium litteralem et moralem in regulám s. Benedicti conscribere coepit, cui usus et consuetudines disciplinae Blasianae inserere proposuit, sed opus luculentum usque ad IY. regulae caput perduxit. Parochus in Todtnau, dein g'ranarius in s. Blasio uno anno tantum, prior in Sion quatuor annis fuit, ubi ob impugnatum ius asyli ab archipraefecto Badensi, patricio Bernatensi, gravissimas molestias susti- ! nuit, impetrata tandem multis laboribus et expensis victoria. Concepto inde loci taedio, parochus cum titulo administratoris in Bettmaringen constituitur et postea superior in Todtmoos, pari ubique sedulitate et profectu. Inde ad gravissimum decani monasterii s. Blasii officium promotus, annis duobus, mensibus tribus illud tenuit, et defuncto P. Frowino in officio cellerarii magni successif. Post annos sex et dimidium laborum satur, et infirma iam valetudinepraeposituram Gurtwihlensem adiit, ab hospitibus, quos humaniter et liberaliter exceperat, nimium frequenter invisus. Quietis ergo captandae gratia illam cum Beroviensi permutare iussus, tam suam quam monialium ord. s. Benedicti ibi Deo servientium, oeconomiam optimo, quo posset modo, administrare adlaboravit. Sed cum iam septuagenarius esset, et variis corporis languoribus affectus, laudabili prorsus et imitatione dignissimo exemplo, ab abbate gratiam petiit obtinuitque, ut, reiecta omni temporalium cura, sibi soli et Deo in loco sacrae professionis vivere beeret. Biennio ibi summo solatio et confratrum aedificatione exacto, vir emeritus pie obiit die i5. Apr. 1785. Sequuntur eius residua manuscripta: I. Systema generale de recte formando studio universo monasterii ad s. Blasium. 1743. Continetur in Stanislai Wülberz analectorum tomo V. 2Ó4 p. II. Sciagraphia duarum philosophiae eclecticae partium, logicae prout practica est, et ethicae totius philosophico-religiosae. Ibid. ut supra 268 p. III. Additamenta varia in explicationem s. regulae, tironibus novitiis explananda. Ibidem ut supra 272 p. IV. Diatriba de duobus Reginbertis et origine monasterii ad s. Blasium. Ibidem ut supra 238 p. V. Explanatio monasteriorum cum coenobio Augiae divitis confoederatorum, et in vetustissimo codice Augiensi conscriptorum 1771. Opus hoc magni laboris et multiplici eruditione refertum exhibet commentarium continuum in celebratum Augiae divitis necrologium; adservatur in archivo Caroloruhensi. VI. Acta Murensia integrae fidei restituta, sive gesta et fundatio monasterii Murensis e scriniis monasterii Engelberg edueta. 1773. Duo volumina (in folio), quorum I. 137 folia, II. autem 207 pag. continet, et adservantur in archivo SanPaulano No. 76. VII. Gesta et fundatio monasterii Murensis in pago Argowe a comitibus Vindonissensibus nun-