Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880

Cantata ad iubilaeum sacerdotale abbatis Urbani.) St. Pölten, 1785. 8°. III. An Wien, als Franz II. seinem grossen Oheim auf dem Josephsplatz ein Denkmal setzen liess. (Carmen occasione erectionis monumenti imp. Iosepho II.) Wien, 1806. 4 0. IV. Danklied für das Landvolk nach ge­endigtem Kriege, (i. e. Carmen in gratiarum actionem fmito bello.) Wien, Baden, Triest, 1806. 8°. V. Eine Vision. Auf die Reise über Melk nach dem Sonntagsberge, (i. e. In itinere Mellicio ad montem „Sonntagsberg" dictum carmen.) 1807. 8°. Manusc. 8 folia. VI. Vierstimmige Trauergesänge zum Ge­brauche bei Beerdigungen, (i. e. Cantus tetra­chordi in exequiis.) VII. Geistliche Lieder für das Landvolk, (i. e. Cantilenae sacrae pro populo.) VIII. Ueber den Safranbau in Niederöster­reich und Anleitung zu demselben, (i. e. De cul­tura croci.) In den vaterländischen Blättern. Jahr­gang 1808. No. XXXII und XXXIII. IX. Poëmata, idiomate Germanico, in Leons Apollonion, et in ephemeridibus musarum Blu­maueri et Ratschky. Pez Hieronymus (Mellicensis), Austriacuslsipontanus 24. Febr. i685 mor­talium ; 26. Dec. 1703 per sollemnem pro­fessionell! religiosorum sub regula s. Bene­dicti militantium, denique 8. Sept. sacer­dotum numero est adscriptus. Antiquitatis critico studio captus ad eruditissimum Ger­manum suum, P. Bernardum Pezium, se adiungens Austriacam históriám sibi pro viribus illustrandam desumpsit. Idcirco cum fratre suo Bernardo iter litterarium instituit. Anno 1733 magister novitiorum factus. Perstitit in hoc officio uno dum­taxat anno. Post obitum fratris sui in lo­cum ipsius bibliothecarius primarius suc­cessit. Porro ob virtutis et doctrinae opi­nionem etiam subprioris muneri praefectus est, maioribus dignitatibus, quas sibi obla­tas respuit, dignissimus. Praeclara eius de re publica litteraria mérita agnovit élec­torales academia scientiarum boica, quae eum in extraneum socium ultro adscivit eumque illustri diplomate donatum hono­rum et privilegiorum, quibus illa aucta est ; participem esse declaravit. Dissolutionem corporis sui persentiscens, dissolvi et esse cum Christo cupiens, asthmate acerbe ve­xatus senili tandem marasmo consumptus, die 14. Oct. 1762 iniit, homo quasi 78 re­ligiosus 5g, sacerdos 5i annorum. Scripsit: I. Acta s. Colomanni regis et martyris, divi tutelaris Austriae. Dissertationibus et notis histo­rico - criticis illustrata. Anno 1713. Crembsii, typis Ioannis Iacobi Kopiz. 4 0. II. Scriptores rerum Austriacarum veteres ac genuini, quotquot ex Austriae vicinarumque pro­vinciarum bibliothecis et tabulariis , decumano labore perlustratis, aut primum in lucem vindi­cari aut ex ms. codicibus auctiores et emenda­tiores edi potuerunt. Tomi 3. 4. ad prelum pa­ratus fol. Lipsiae, sumptibus Ioannis Frid. Gle­ditschii B. fdii, anno 1721—45. III. S. Leopoldi Austriae marchionis história ex diplomatibus, chartis donationum, coaevis po­tissimum, meliorisque notae scriptoribus concin­nata. Viennae, typis Leopoldi Ioannis Kaliwoda. 1746. IV. Ephemerides rerum in monasterio et Austria nostra gestarum, a die 3 1. Iul. 1 741, quo serenissimus elector Bavariae Passavium occupa­vit. Fol. Ms. Pfeifer Aegidius (Scotensis), e Schattau in Moravia oriundus die 7. Nov. 1842, gymnasii studia apud Scotos Vien­nae coluit ibidemque sacro s. Benedicti habitu indutus est die 21. Sept. 1864. Ab­solutis s. theologiae in univ. Vindob. stu­diis, sollemniter professus iam die 27. Sept. i868 ; presbyter ordinatus est die 2 5. Iul.

Next

/
Thumbnails
Contents