Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880
Cantata ad iubilaeum sacerdotale abbatis Urbani.) St. Pölten, 1785. 8°. III. An Wien, als Franz II. seinem grossen Oheim auf dem Josephsplatz ein Denkmal setzen liess. (Carmen occasione erectionis monumenti imp. Iosepho II.) Wien, 1806. 4 0. IV. Danklied für das Landvolk nach geendigtem Kriege, (i. e. Carmen in gratiarum actionem fmito bello.) Wien, Baden, Triest, 1806. 8°. V. Eine Vision. Auf die Reise über Melk nach dem Sonntagsberge, (i. e. In itinere Mellicio ad montem „Sonntagsberg" dictum carmen.) 1807. 8°. Manusc. 8 folia. VI. Vierstimmige Trauergesänge zum Gebrauche bei Beerdigungen, (i. e. Cantus tetrachordi in exequiis.) VII. Geistliche Lieder für das Landvolk, (i. e. Cantilenae sacrae pro populo.) VIII. Ueber den Safranbau in Niederösterreich und Anleitung zu demselben, (i. e. De cultura croci.) In den vaterländischen Blättern. Jahrgang 1808. No. XXXII und XXXIII. IX. Poëmata, idiomate Germanico, in Leons Apollonion, et in ephemeridibus musarum Blumaueri et Ratschky. Pez Hieronymus (Mellicensis), Austriacuslsipontanus 24. Febr. i685 mortalium ; 26. Dec. 1703 per sollemnem professionell! religiosorum sub regula s. Benedicti militantium, denique 8. Sept. sacerdotum numero est adscriptus. Antiquitatis critico studio captus ad eruditissimum Germanum suum, P. Bernardum Pezium, se adiungens Austriacam históriám sibi pro viribus illustrandam desumpsit. Idcirco cum fratre suo Bernardo iter litterarium instituit. Anno 1733 magister novitiorum factus. Perstitit in hoc officio uno dumtaxat anno. Post obitum fratris sui in locum ipsius bibliothecarius primarius successit. Porro ob virtutis et doctrinae opinionem etiam subprioris muneri praefectus est, maioribus dignitatibus, quas sibi oblatas respuit, dignissimus. Praeclara eius de re publica litteraria mérita agnovit électorales academia scientiarum boica, quae eum in extraneum socium ultro adscivit eumque illustri diplomate donatum honorum et privilegiorum, quibus illa aucta est ; participem esse declaravit. Dissolutionem corporis sui persentiscens, dissolvi et esse cum Christo cupiens, asthmate acerbe vexatus senili tandem marasmo consumptus, die 14. Oct. 1762 iniit, homo quasi 78 religiosus 5g, sacerdos 5i annorum. Scripsit: I. Acta s. Colomanni regis et martyris, divi tutelaris Austriae. Dissertationibus et notis historico - criticis illustrata. Anno 1713. Crembsii, typis Ioannis Iacobi Kopiz. 4 0. II. Scriptores rerum Austriacarum veteres ac genuini, quotquot ex Austriae vicinarumque provinciarum bibliothecis et tabulariis , decumano labore perlustratis, aut primum in lucem vindicari aut ex ms. codicibus auctiores et emendatiores edi potuerunt. Tomi 3. 4. ad prelum paratus fol. Lipsiae, sumptibus Ioannis Frid. Gleditschii B. fdii, anno 1721—45. III. S. Leopoldi Austriae marchionis história ex diplomatibus, chartis donationum, coaevis potissimum, meliorisque notae scriptoribus concinnata. Viennae, typis Leopoldi Ioannis Kaliwoda. 1746. IV. Ephemerides rerum in monasterio et Austria nostra gestarum, a die 3 1. Iul. 1 741, quo serenissimus elector Bavariae Passavium occupavit. Fol. Ms. Pfeifer Aegidius (Scotensis), e Schattau in Moravia oriundus die 7. Nov. 1842, gymnasii studia apud Scotos Viennae coluit ibidemque sacro s. Benedicti habitu indutus est die 21. Sept. 1864. Absolutis s. theologiae in univ. Vindob. studiis, sollemniter professus iam die 27. Sept. i868 ; presbyter ordinatus est die 2 5. Iul.