Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880

in Muris et Eppishausen, sed imprimis cancellariae director egregius." Tempore revolutionis Gallicae, dum aberat abbas, praecipue 1798—1802, ipse maxime mona­sterium defendit, ne ab hostibus opprime­retur. Decessit ex hac vita die 7. Apr. 1807. Plura remanent manuscripta, quae digna sunt, ut commemorentur: I. Hundert Fragen an den Verfasser der Broschüre: „Reflexionen eines Schweizers über die Frage: ob es der katholischen Eidgenossen­schaft nicht zuträglich wäre, die regulären Orden gänzlich aufzuheben oder wenigstens einzuschrän­ken". Auetor respondet magna cum eruditione historice et apologetice, in fol. 319 p. In archiv. Muro-Gries. G. II. I. II. Beweise für Muri's Siegelrecht in Bosvil, und Muri's Rechte in Eppishausen. (i. e. De iure signatorio etc.) Auszüge aus Archiven. Ibid. III. Ob die Schweizerischen Benedictiner das Recht haben, bischöfliche casus reservati zu absolviren. (i. e. De iure Benedictinorum Helve­tiae quoad casus reservatos episcopales.) Re­spondet negative. Ibid. IV. I. IV. Diarium in fol. et 4 0. 1 75 1 seqq. Itine­rarium ad monasteria Fischingen, St. Gallen und Rorschach. Ibid. F. II. V. Biographische Bemerkungen über Fürst­abt Fridolin Kopp. (i. e. Notata biographica de abbate principe Fridolino.) Ibid. A. I. III. Muradian Thaddaeus (Mechitha­rista), Constantinopoli die 24. Apr. 1807 natus, Viennae in Aust. habitu s. die 21. Sept. 1823 indutus, die 3. Iun. 1826 vota emisit, et die 22. Dec. 1829 consecratus est presbyter. In monasterio docuit per aliquot annos históriám ecclesiasticam. Anno 1835 missus est munere missionarii apostoliéi Constantinopolim. Opera eius typis édita: I. j) . ||n£M-lfti pij&iujiii pf.tuh, i. e. Scti. Cyrilli archiepiscopi Hierosolymorum (octo- i decim) catecheses (-/.xv^/rjCctc) ad illuminandos (çûmÇo[xévo'Jç). Viennae, typis Mechith. 1832. Versio huius operis celeberrimi ex Graeco textu in linguam Palaeo-armenam classicam facta est saeculo V. (quod me­rito Armenae litteraturae aureum saecu­lum vocatur). Huius versionis copia raris­sima, anno 1277 manu scripta, adservatur in bibliotheca Mechitharistarum Viennae sub no. 42. I. seriae inter ceteros veteres codices Armeniacos manuscriptos. Ex hac copia authentica paravit P. Th. Muradian editionem sine ulla mutatione (exceptis perpaucis orthographiae mendis), diligen­ter tarnen adhibitis notis criticis. Eidem praefixit prooemium, in quo non solum de sublimi genere sermonis Armeniaci in hac versione usitato agit, sed etiam adfirmat se hanc versionem singulari cautione et cura cum textu Graeco contulisse. Locos autem aliquanto variantes, inter textum et ver­sionem occurrentes, indieavit ad calcem singularum Homiliarum*). II. tv""- /' ,/»"/'«/'£'"' • • 7 , i. e. Ora­tio funebris (in lingua Neo-armena) publice pro­nunciata in ecclesia cathedrali arm. cath. Con­stantinopoli in ipso funebri die Iacobi Düz, primi inter optimates Armenos cathol. in Turcarum imperio. Viennae, typis Mechith. 1847. Nagenzaun Albertus (a s. Petro Salisburgi), natus Salisburgi 14. Nov. 1777, novitius 24. Oct. 1795, monachus pro­fessus 21. Nov. 1798, neomysta 22. Mart. *) |J . I]fii-pqb \?pn t-u.... lhJ >u. g^n, l|««­"""*'' 'f/'"" "'/!/?"//' 4"'"' 1' kpbL.bg) 1i£uSli/ i u, 11.(1(1 /"'«;//>< rffrp/f­V'5, i- e. Eiusdem s. Cyrilli Hierosolymorum archi­episcopi epistola ad Constantium imperatorem: De signo crucis Hierosolymis viso, quod in caelis appa­ruit. Huius epistolae versio ex Graeco in Palaeo-arme­num sermonem classicum facta est saec. V. Ex manu­scripto codice eamdem typis suis ediderunt Mechitha­ristae Viennae. 1839.

Next

/
Thumbnails
Contents