Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880
sacrificium Deo obtulit. Catecheta ad scholam parochiae Gottvicensis, capellanus dein localis in Brunnkirchen et Ietzelsdorf constitutus ab anno 1797 munere subprioris et magistri novitiorum fungens, introductis studiis theologicis domesticis professoratum theologiae dogmaticae accepit, quem per 10 annos gerebat. i8o5 prior simul constitutus etiam bibliothecam administravit. Ab abbate Altmanno administrator in Kottes et dein in Nalb constitutus est, ubi vir piissimus die 18. Sept. 182 1 extremum diem clausit. Reliquit opus: Biblia sacra quae tarn in codicibus olim manu exaratis quam ab incunabulis typographiae usque ad nostra tempóra édita bibliotheca Gottvicensis custodit. 1808. I torn. Ms. in bibi. Gottv. adserv. No. 964. Müller Antonius (Mellicensis), natus Mellich 9. Maii 1729 saeculum ignorans Deo se dicavit vota vovens 1. Nov. 1747. Philosophicis et theologicis excultus disciplinis, cum 28. Oct. 1753 calicem salutaris Altissimo obtulisset, se pro curandis animabus aptum reddidit, easque tum in Getsdorf, tum in Draiskirchen multis annis curavit. Dornum reversus custos sacrae supellectili praefectus, religioso viro dignam vitam duxit, donec apoplexia correptus, die i3.Iun. 1772 hominem exueret. Scripsit: Der in seiner Demuth und Erhöhung grosse Iacobus Philippus Maria Bertoni, aus dem heilig und weltberühmten Orden der Diener unserer lieben Frauen, da die hohe Begängniss seiner Seeligsprechung den 2. Iul. 17Ó2 in dem Kloster Schönbüchl, eben dieses heiligen Ordens bei zahlreicher Volksmenge feyerlich begangen wurde, (i. e. De beatificatione Iacobi Philippi Bertoni concio festivalis.) In einer Ehrenrede vorgestellt. Krembs, 1762, 4 0, bei Ignatz Anton Praxi. Müller Bonaventura (Bfevnoveno-Braunensis). Natus Viennae Austriae die 12. Aug. 1745, novitius tirocinium Benedictinum Bfevnovii subiit, et die 8. Nov. 1767 Braunae s. regulám professus est. Initiatus die 29. Iun. 1773 s. presbyteratus ordine suscepit officium magistri in gymnasio Braunae, et paulo post philosophiam et theologiam in instituto monasterii docere iuss\is est. Exactis hoc in munere pluribus annis subprioris Policii et dein prioris Brevnovii onus sustinuit. Ob praeclara in litteris ac tuenda disciplina monastica mérita consiliarii consistorii archiepisc. Pragensis et eiusdem adsessoris obtinuit dig-nitatem. Senio tandem confectus Brevnovii placida morte exspiravit 10. Apr. i83o. In lucem edidit: I. Abhandlung einiger geoffenbarten Wahrheiten, die man itzt in Zweifel zieht. Zum Unterricht und Nutzen des gemeinen Mannes, (i. e. Apologia doctrinarum nonnullarum fidei catholicae popularis et opportuna.) Vol. unuin. 8°. 112 p. Pragae, apud Franc. Gerzabek. 1798. II. Widerlegung einer Schrift, worin ein sein sollender römisch - katholischer Pfarrer in Schlesien unternommen hat zu erweisen , dass weder die christliche Religion noch die römischkatholische Kirche die allein seligmachende sei. (i. e. Redarguit sacerdotem apostatam negantem ecclesiam solam salvificam.) Vol. unum. 8°. 335 p. Pragae, apud Fr. Gerzabek. 1799. III. Summula scitu necessariorum ad legitimam ecclesiasticorum ordinum susceptionem et munerum ecclesiasticorum. Vol. unum. 8°. 272 p. Pragae, in libraria Iosephi Krauss. 1822. Müller Ferdinandus (Raigradiensis). Anno 1726 2. Febr. Olomucii honesta ex familia progenitus ac pie educatus, propriam inclinationem secutus ad studia altiora se accinxit. Perlustratis in-