Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880

pretatione Hungarica editus a Samuéle Márkfi 0. s. B. Pestini. Typis G. Emich. i860. 2°. XVII + 439 PVIII. In script, period. „Religio": a) A hittani oktatás rendezéséről, (i. e. Quo modo fiat institutio theol.) 1848. I. n. 43. 44. b) 1850. (Post motus civicos.) 1850. I. I. n. c) Lehet-e a nem katholikusoknak más elvök a sz. irás értelmezésében mint a katholikusoknak? (i. e. Possintne acatholici afia in interpretanda s. scriptura sequi principia quam catholici?) 185 I. I. 3. 4. n. (^Betekintés némely mult századi tervekbe, (i. e. De quibusdam saeculi praeteriti propositis.) 1851. I. 70—72. n. ej Szabad tanórák sz. Pál leveleiből, (i. e. Scholae liberae ex epistulis s. Pauli.) 1853. 1. 2—7. n. f) A magyar sz. irás javításáról, (i. e. De emendatione textus Hung. s. scripturae.) 1854. I. 10—14. n. g) Uros, pannonhegyi apát 1206 —1244. (i. e. De Uria, abbate de s. M. Pannoniae.) 1855. I. 12. 13. n. h) Igaz-e, hogy az utóbbi evangélisták az előbbiekből sokat átírtak? (i. e. Verumne sít, posteriores evangelistas multa ex prioribus exscripsisse?) 1856. II. 49. n. i) Mit keresünk Mária-Czelben? (i. e. Quid quaeramus Cellis minoribus?) 1857. H* n- Sok a mi sok. (i. e. Ne quid nimis. De studiis theol.) i860. I. 28. n. IX. Interpretatio litterarum apostolicarum, quibus Pius IX. s. m. immaculatam B. M. V. conceptionem dogmatice definivit, ab ipso facta pro usu ecclesiastico receptus est. X. Manu scripta biblica. (Exeg. in evang. s. Ioannis, Matthaei, Marci, actus apostolorum, apocalypsin.) 4

0. 259 p. Adserv. in bibliotheca centrali in s. monte. XI. Oratio, qua augustissimi Austriae imperatoris Ferdinandi I. Hungáriáé etc. etc. regis apostoliéi gloriosum natalem die 19. Apr. 1836 in instituto sublimiori ad s. Augustinum homagiali devotione et gratissimi animi sensu celebravit Samuel Markója. 4

0. 33 p. Ms. Adserv. ibid. XII. Acta benedictinorum Montis Pannoniae anno 1841 et 1842. Grande volumen. 2°. Mascheck Henricus (Scotensis), in oppido Retz in Austria natus, die 8. Febr. 1

832, cum litteris humanioribus in c. r. gymnasio Znoimensi operam navasset, die 21. Sept. 1

853 sacro s. Benedicti habitu indutus est. Votis sollemnibus die 29. Sept. 1856 nuncupatis absolutisque s. theologiae in univ. Vindob. studiis die 25. lui. i858 sacerdotio inauguratus, primam hostiam die 8. Aug. eiusdem anni Deo litavit. Curae deinde animarum admotus, cum diversis in locis cooperatorem egisset, i865 alumnis praefectus est. Tentaminibus vero publicis pro lingua Latina Graecaque adprobatus die 10. Mart. 1864, professor gymnasii ad Scotos designatus die 12. Iul. 1867. Conscripsit: I. Ad programma gymnasii ad Scotos: Pro anno 1873: Der Charakter des Aias in dem gleichnamigen Drama des Sophokles, (i. e. De vita moribusque Aiantis Sophoclei.) II. M. Schinnagl's lat. Lese- u. Uebungsbuch f. d. 2. Gymn.-Cl. 8. verb. Aufl. Wien, 1877, bei Fr. Beck. III. M. Schinnagl's theor.-prakt. lat. Elementarbuch f. d. i. Gymn.-Cl. io. verb. Aufl. Wien, 1878, bei Fr. Beck. Mathon Placidus (Raigradiensis), natione Cecho-Slavus, natus 24. Febr. 1841 in pago Slavëtin parochiae Mèrotinensis archidioec. Olomucensis in Moravia. Ut humanioribus studiis operam dare possit, ediscit primum linguam Germanicam Moravo-Neostadii et tunc demum in studiis gymnasialibus se exercebat Olomucii et Brunae, quorum sex classibus absolutis petiit habitum s. P. Benedicti Raigradii, quo 17. Aug. 1859 indutus, post novitiatus annum gymnasium, deinde s. theologiae studia Brunae absolvit. Anno i865 21. Mart, sollemniter professus, die 2. lui. e. a. ab apostol, nuntio Viennensi excell. D. Mariano P'alcinelli (f card, presb. S. R. E.) Raigradii sacerdos est factus. Sequentibus