Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880

ad obitum 18. Iun. i858 phtysi tuberculosa consumptus. Imagines sic dictas „Silhou­etten" confratrum artificiose exaravit. Rede, gehalten bei der Weihe einer Jung­frauenfahne am Feste Maria Geburt zu Gröbming im Jahre 1848 von P. Gerald Lehnert, Benedic­tiner-Ordenspriester. Den Mitgliedern des Jung­frauenvereines gewidmet, {i. e. Sermo in bene­dictione vexilli coetus virginum habitus.) 8°. Graz, 1850. C. Danzer'sche Buchdruckerei. Leuthner Wolfgangus (Cremifa­nensis), antea Theophilus, die 7. Febr. 1744 in arce Scharnstein superioris Au­striae natus, studia cuncta humanitatis et philosophiae in academia Cremifanensi ab­solvit, quibus confectis monasterium Cre­mifanense ingressus die 11. Nov. 1762 votis sese sollemnibus ligavit. Studiis theologi­cis in celeberrima univ. Salisburgensi quum vacasset, die 1. Maii 1768 sacris initiatus est. Primum cooperator in Weisskirchen, deinde professor grammaticae; tum Vien­nam missus iuris prudentiae operam dedit. Vienna redux primum professoris pandec­tarum adiunctus, dehinc iuris civilis pro­fessor; sublato cum academia iuris studio parochus in Kirchberg; ab anno 1787 us­que ad annum 1790 prior et aliquamdiu spi­ritualium administrator; ab anno 1793 pa­rochus in Thalheim die 2 3. Iul. anni 1800 abbas monasterii eligitur, iniquissima tem­póra passus, ignés, fulmina, terrorem belli­cum trinamque hostium invasionem; qui­bus adeo fractus non est, ut s. supellecti­lem augeret, hospitum cubilia exornaret, multa aedificia instauraret et studia theo­logica in ipso monasterio conderet. Obiit die 2 3. Febr. anni 1812. Professor iuris civilis conscripsit libel­lum : Dissertatio de torturis etc. Lincii, typis Pramsteidel. 8°. 144 p. Lichtensteiner Benedictus (Sco­tensis), frater maior natu illustris illius Meinradi Lichtensteiner (Scotens.), vitae lumen adiit Vindobonae die 26. Iul. 1748. S. habitu s. P. n. Benedicti cum esset in­dutus die i3. Nov. 1768, votis sollemni ritu die i3. Nov. 1769 nuncupatis sacerdotio in­auguratus est die 29. Sept. 1772. Diversis posthac in locis cooperatorem se praestitit pium strenuumque in Zellerndorf 1781—84, in Pulkau per aliquot menses, dein 1784— 1 787 in Gaunersdorf, postremum ad s. Udal­ricum 1787 —93. Cum deinde parochi mu­nus gessisset in Platt 1793— 94, parochus designatus est in Martinsdorf 1797 —i8o5 nec non in Engersdorf min. 18o5 — d. 3o. Iul. 1807. Unde in monasterium revocatus, ca­merarii officio functus est 1 807 —9 magnam­que ex eo munere gerendo laudem sibi comparavit. Tum vero parochiam suscepit in suburbio, dictam ad s. Udalricum, ubi professus iubilaeus die i3.Nov. 1819 sacer­dotii sui iubilaeum die 29. Sept. 1822 cele­bravit. Sex deinde annis pie peractis fere octogenarius, totius capituli senior, amo­rem huius lucis immortalium spe bonorum laetus proiecit et ad divinum illud animo­rum concilium plenus meritis migravit die 23. Apr. 1828. Typis edidit concionem: Predigt bei Gelegenheit eines Titularfestes zu Ehren des heiligen Benedicts um eine glück­selige Sterbestunde, (i. e. In festo titulari ad ho­norem s. Benedicti pro felici hora mortis concio.) I vol. 8°. Viennae, typis Sonnleithner. Lichtensteiner Meinrad us Iose­phus (Scotensis), natus die 18. Ian. 1709 in suburbio Viennensi, quod Gumpendorf 35

Next

/
Thumbnails
Contents