Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880

4- Oct. 1840, sollemni professione Mellicensium coetui adgregatus die 18. Aug. 1841 sacerdos ad aram stetit. Ab anno 1842 professor classibus grammaticalibus, ab anno 1844 liumanioribus operam impertiit, 1846 vicedirector convictus, 1848 professor geographiae et históriáé, i85o matheseos et vernaculae, 1854 parochus in Untersiebenbrunn, 1862 in Getsdorf nominatus est. Anno 1864 et 1865 diutius Viennae morabatur ad sanitatem recuperandam; sanatus in monasterium rediit, ibique per plures menses versatus anno i865 parochus in Plank et 1867 in Riedenthal curae animarum operam dédit, et 1875 prior in monasterium reversus est, quo munere ad hodiernum usque diem fungitur. Scripsit: I. Gedenkblätter, gewidmet den katholischen Gemeinden von Grossriedenthal und Neudegg, als Erinnerung an den 26. September 1869, den Tag der Thurmkreuzaufsetzung, (i. e. Memorabilia dedicata in festo impositionis crucis in turrim anno 1869.) Krems, 1869. Druck von M. Pammer. 8°. II. Stift Melk. (i. e. Antiquissimi Benedictinorum monasterii Mellicensis descriptio historica et topographica inserta libro, cui titulus: „Ein Benedictinerbuch." Geschichte und Beschreibung^ der bestehenden und Anführung der aufgehobenen Benedictinerstifter in Oesterreich - Ungarn, Deutschland und der Schweiz von S. Brunner. Mit Abbildungen. Würzburg, Woerl. 1880. Typis B. G. Teubner, Lipsiae. p. 261—292.) Heisler Placidus (Raigradiensis), Micro-neostadii (Neustadtl) in Moravia honestis parentibus anno 1716 die 22. Mart, natus, annis 1740

—43 in univ. Olomucensi, matriculae academicae rite insertus theologiae scholasticae, iuris canonici, s. scripturae et controversiis fidei ea diligentia et profectu rectoribus Iesuitis operam navavit, ut ex praefatis studiis praeclaram sit promeritus commendationem. Sub praeposito Antonio sacram vestem religionis Raigradii mduit 3o. Nov. 1743 et anno sequenti vota sollemnia in manus Matthaei praepositi nuncupavit, tum ex professo Braunensi in Antonii successorem electi. Sacerdotio initiatus anno 1748 21. Ian. mox cooperator pro cura animarum Raigradii adsumitur, quam provinciám cum per octo annos laudabiliter exemplariterque egisset, parochus loci anno 1756 denominatus fuit. Anno 1756 cum P. Othmaro Conrad tunc theologiae professore iter suscepit ad Cellas Marianas per Moraviam Austriam et Styriam litteris specialibus a praep. Bonaventura ubique optime commendatus. 7. Apr. 1761 pro superiore claustrali scriptotenus a praeposito designatus, qui vices valetudinarii prioris actualis suppleret, usque dum pristinae sanitati restitutus esset, humillime supplicabat: „dignetur reverendissima dominatio meam inhabilitatem gratiosissime suspicere et aliud idoneum subiectum praeficere". Quas preces licet aegre ferens praep. Bonaventura exaudiendas putavit, atque Placidum ad parochiam Ostravacicensem administrandam 1762 allegavit, pro quo officio decretum iurisdictionis die 17. Febr. ei traditum fuit. Anno 1767 domum rediens a praeposito Othmaro provisor et granarius constituitur, quia, ut scribit ipse praepositus ad eun- * dem, „firmae fiduciae sum monasterio meo pro tempore absentiae meae cum persona paternitatis suae optime provisum fore". Anno sequenti bibliothecarius ac primus fit archivarius, qua occassione in capitulo de die 18. Sept. sequens emisit iuramentum: „ego fr. PI. iuro ad haec s. evang'elia Deo Omnipotenti, beatissimae Virgini Dei23