Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880

simul munere professoris doctrinae s. reli­gionis in lyceo, hoc anno loco studiorum philosophicorum aperto, functus est anno­que sequente in noviter instituto et abhinc 8 classes complectente c. r. gymnasio ad Scotos iterum professoris doctrinae reli­gionis et históriáé nec non exhortatoris partes suscepit, quas usque ad mensem lui. 1878 egregie cumulateque praestitit. Cum interea anno I852 archivarius mona­sterii designatus et anno i856 patri came­rario pro curandis rebus domesticis esset adiunctus, anno 1878 culinae quoque prae­fectus est nominatus nihilque in iis mu­neribus gerendis officii, nil diligentiae de­siderari patitur. Insuper celsissimi princip. archiep. Vienn. consiliarii dignitate anno 1878 est insignitus. Typis mandavit: I. Stand der Wissenschaft in Wien unter Kaiser Maximilian I. (i. e. Litterarum studia Vin­dobonae regnante Maximiliano I. culta.) Progr. gymnasii ad Scotos pro anno 1853. II. Abriss einer Geschichte der Benedictiner­Abtei U. L. F. zu den Schotten in Wien. (i. e. História monasterii Benedictinorum B. M. V. ad Scotos Viennae.) I vol. 4 0. Viennae, 1858, typis congreg. Mechit. sumpt. monasterii ad Scotos. III. Urkunden der Benedictiner-Abtei unserer lieben Frau zu den Schotten in Wien, vom Jahre 1158—1418. (i. e. Litterarum monumenta, quae pertinent ad monasterium B. M. V. ad Scotos Viennae inde ab anno 1158—1418.) i vol. 8°. Viennae, 185g, typis c. r. typograph. aulic. In II. Abth. XVIII. Bd. „Fontes rerum Austriacarum". IV. Complures porro locos encyclio theo­logiae catholicae dicto „Kirchen-Lexicon", edito Brisgoviae ab Herder in prima huius operis edi­tione inseruit. Hauthaler Willibaldus (a s. Pe­tro Salisburgi), Salisburgensis ex Nuss­dorf, natus 5. Ian. 1843, novitius 10. Aug. 1862, monachus sollemniter professus 2g. I Sept. 1867, presb. ordinatus 26. Iul. 1868, primum in cura animarum in Wieting oc­cupatus, dein cursu historico et philologico in univ. Oenipontana absoluto, professor históriáé in archiep. collegio Borromaeo constitutus est. Scripsit: I. Das Leben, Regierung und Wandel des Hochwürdigsten in Gott ruhenden Fürsten und Herrn Herrn Wolff Dietrichen, gewesten Erz­bischoven zu Salzburg etc. etc., von Johann Stainhauser, mit einer Einleitung nebst chrono­logischer Regesten-Uebersicht und einem alpha­betischen Register, (i. e. Descriptio vitae et regi­minis prineipis quondam archiepiscopi Salisbur­gensis Wolf Dietrich.) Salzburg, typis Endl. 1874. 8°. p. 140. Vide: Mittheilungen der Gesellschaft f. ; Salzburger Landeskunde. XIII. Bd. p. 2 g —140. II. Fragment eines alten Salzburger Necro­logiums. (i. e. Fragmentum necrologii Salisbur­gensis.) Vide: Archiv für österreichische Ge­schichte. 1875. LIII. p. 245—258. III. Abstammung und nächste Verwandt­schaft des Erzbischofs Eberhard II. von Salzburg, (i. e. De origine et cognatione archiepiscopi Sa­lisburgensis Eberhardi II.) Salzburg. In program­mate collegii Borromaei, 1876. 8°. p. 44. Im­pressum quoque in Mittheilungen der Ges. für Salzburger Landeskunde {1876) XVI, p. 86—12g. Heer Rustenus (San-Blasianus), natus est Clingoviae in Helvetia die ig. Apr. 17 i5; in s. Blasio a pueris educatus et in litteris etiam philosophicis et theo­logicis instruetus, anno 1733 sollemniter professus, anno 1738 sacerdotio initiatus, Studium litterarum continuavit, in primis cum ab anno 1740 bibliothecarii munere fungeretur. Cumque abbas Franciscus II. rem litterariam s. Blasii condito a se num­mophylacio auxisset, P. Rustenus studio nummismatico et antiquario strenue se im­pendit, et omnes nummos tamveteris quam recentioris aevi conscripsit et erudite illu­stravit. Ad vindicias actorum Murensium,

Next

/
Thumbnails
Contents