Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880
die 27. Oct. 1 77 1 sollemniter professus die 14. Apr. 1776 neomysta ad aram stetit. Postquam per annum Viennae linguarum orientalium peritia se excoluit, per sex annos domi theologiam dogmaticam solide docuit, dein totidem annis qua prior et parochus domesticus praeclaro exemplo omnibus praeivit et qua parochus in Grünau in catechizandis praesertim et erudiendis parvulis gratissimum Studium suum collocavit. Cum postea et rei oeconomicae administrationem utilissime gereret et interea abbatia vacaret, Leonardus die 12. Dec. 1798 omnium votis in abbatem electus est et die 1 6. Ian. 1812 pie in Domino obdormivit. Scripsit: I. Kurzer und klarer Unterricht von der Notwendigkeit und Art einer frühzeitigen Vorbereitung zum Tode. (i. e. De necessitate et modo praeparationis ad mortem praeviae.) Edit. 3. Krems, Richter. 1787. II. Gründlicher und klarer Unterricht über die ganze christlich - katholische Glaubens- und Sittenlehre, nebst einer kurzen Erklärung der sonntäglichen Evangelien, {i. e. Christiano-catholicae veritatis dogmaticae et morális brevis instructio.) 3 tomi. Wien, Gerold, 1795 und 1796. Gries Ioannes Ev. (a s. Petro Salisburgi). Salisburgensis ex Kleingmain, natus 26. Ian. 1808, novitius 26. Oct. 1827, monachus professus 28. Sept. i83o, neomysta 7. Aug. i835, absolutis studiis praeparatoriis professor primum gymnasii Salisburgensis, deinde Augustae Vindelicorum constitutus est. Inde revocatus custos musaei domestici studio históriáé et rei botanicae incubuit. Obiit 24. Iun. i855. Scripsit: I. Botanische Excursionsberichte. (i. e. Relationes botanicae excursionis.) In „Botanische Zeitung" 1833, 1835 et 1838. II. Xenien für die deutsche Marianische Congregation zu Augsburg, (i. e. Xenia pro congregatione Mariana Augustis Vindelicorum conscripta.) a) Kurze und leicht fassliche Lehre von dem hl. Sacramente der Ehe. (i. e. De sacramento matrimonii brevis instructio.) Augsburg, 1840. 8°. — b) Die Würde des Weibes, (i. e. Mulieris honor et dignitas.) Ibid. 1841. 8°. — Woher so viele unglückliche Ehen. (i. e. De infelicium matrimoniorum genesi.) Ibid. 1842. 8°. III. Chronik des Erzstiftes Salzburg und der angrenzenden Gebirgstheile. (i. e. Res gestae archicoenobii Salisburgensis et finitimorum montium.) Impressum in „Gebirgsbote" annis 1847 — 1849. Praeterea plurima conscripsit historica, botanica et quae dicuntur belletristica. Grüber Bonaventura (Raigradiensis), Viennae Austriae ex divite, spectata et honesta familia i3. Mart. 1744 progenitus, cuius pater c. r. conductoris munus obibat, unum habuit fratrem ordinis s. Augustini Brunae professum (f 1781) et très sorores, quarum maior natu, Angela Gabriela sanctimonialis Viennae, aetate minima vero adhuc infans ex hac vita decessit. Euphrosina vero primo cauponi nupta, post eius mortem nobili de Mayerberg in matrimonium traditur, qui possessor praedioli Ebendorfae in Austria diversis cum optimatibus familiari vixitconnexu. Mater Bonaventurae aeque ac sorores eius, vitae curriculum pium ac devotum sancta morte liniere. Absolutis Viennae studiis Grüber anno 1761 ad nostrum suscipi petiit coenobium et voti compos factus sub Bonaventura Piter praeposito, cuius etiam nomine appellabatur, in manus successoris Othmari in festo s. Benedicti 1762 vota sollemnia emisit. Absolutis studiis philosophicis et theologicis moreconsueto apud nos anno 1767 sacerdotio initiatus 28. Sept. 19*