Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880

tam festive acceptum, ac taphographia ab augusta M. Theresia, cum imperátor litteras haud magni aestimaret, saepeque dicere auditus: Se Lotharingum esse, non Habsburgicum. Inter alia opera, quae iam abbas elucubravit, aut perfectius elaborata in publicum emisit, magni ab eruditis existimatur Vetus Liturgia Alemannica, suae sanctitati, pontifici Pio VI. dedicata, quae post éditas Italiae, Galliae et Hispániáé liturgias sola adhuc desiderabatur, et cuius concinnandae gratia praecipuas Germaniae ecclesias cathedrales et monasteriorum bibliothecas perlustraverat. Alterum deinde opus

, quod inscripsit : História nigrae silvae ord. s. Benedicti Coloniae, non modo res ordinis s. Benedicti, seu históriám omnium utriusque sexus monasteriorum sub regula s. Benedicti militantium, quae olim in late diffusa nigra silva exstiterunt, et hodie exsistunt, praesertim congregationis San-Blasianae a saeculo septimo usque ad medium decimi octavi, sed et hierarchiam ecclesiasticam episcopatuum Constantiensis, Argentoratensis, Spirensis j et Basileensis describit, addita insuper illustrium in silva nigra familiarum, antea oblivione obrutarum história. Nec minori laudi cedebat abbati opus diligenter elaboratum de cantu et musica sacra a prima ecclesiae aetate usque ad praesens saeculum. Brevitatis causa plura alia opera ab abbate conscripta sileanturhic, cum eorum elenchus typis expressus exstet. Demum venerabilis senex septuagenario maior adhuc scripsit de sublimi in evangelio Christi, in gratiam confratrum, ut eos ad Studium s. scripturae excitaret, quod opus eius successor abbas Mauritius typis mandavit. Haec abbatis opera simile cum aliis praeclaris etiam operibus fatum experta sunt, a vere doctis multum laudata, male notata a semidoctis et novatoribus illius saeculi, qui se illuminatos dicebant, et — ipsi duces coeci — alios inluminare praetendebant; Veritas quippe odium parit. Litterarium commercium frequens habuit cum inlustribus et eruditis Germaniae, Galliae et Italiae viris, inter quos plures erant vel nobilitate generis vel ecclesiastica aut saeculari dignitate insignes, acatholici etiam non pauci. Harum epistularum complura Volumina in ordinem redacta exstant, quae cum plurimis aliis perpetuum doctissimi abbatis monumentum erunt. Etsi vero humilis abbas diu noctuque studiis vacando minime nominis famam aut hominum laudem quaesivit, sed solum pro confirmanda religione, dilucidanda veritate historica et saluti hominum scripsit, magnum tarnen nomen inde sibi comparavit, et existimationem haud vulgarem apud aulae caesareae proceres praesertim, qui, quamvis non litterati, litterarum tarnen cultores esse aut videri volebant. Quare ipsi facilis et erat ad illos accessus; et negotia sua facilius et citius expedire poterat. Nil magis in votis habuit optimus pater, quam ut verbo et exemplo filios sibi similes redderet, disciplinae reguláris, studiorum et laborum amantes; quem in finem subsidia litteraria, quae incendio perierant, resarcire, immo et augere studuit. Bibliothecam vix exstructam quam plurimis et melioris notae libris undique conquisitis, archivum manuscriptis ornavit pretiosis, nummophylacium rariorum nummismatum adcessionibus locupletavit, instrumenta mathematica et physica et mag-nam cochlearum et fossilium congessit copiam, et typographiam comparatis