Scriptores Ordinis S. Benedicti qui 1750-1880

supplentis munere functus, per triennium candidatus magisterii in univ. Vindob. in litterarum studia incubuit, quibus abso­lutis anno 1872 professorium linguas clas­sicas docendi munus repetiit idemque anno 1878 convictui monasterii Seitenstadiensis est praefectus. Scripsit: Der Benedictinerorden und die Wissenschaft. Predigt, gehalten bei Gelegenheit der eilfhundert­jährigen Jubelfeier des Stiftes Kremsmünster, (i. e. Ordo Benedictinorum et litterae. Concio ha­bita Cremifani, cum sollemnia saecularia undecima huius monasterii agerentur.) Linz, Quirin. 1878. Gerbert ab Hornau Martinus (Princeps abbas San-Blasianus), na­tus est Llorbae ad Nicarum civitate — tunc anterioris Austriae — nunc Würtembergiae die 12. Aug. 1720; Pater Antonius erat eiusdem civitatis capitaneus, patrinus prin­ceps abbas Murensis Placidus Zurlauben. Puerulus 5 annorum graviter aegrotus, in­cendio urbis patriae ereptus, postea rudi­menta linguae Latinae Ehingae auspicatus est; deinde translatus Eriburgum Brisg"o­viae grammaticae navavit operám apud P. P. societatis Iesu, quibus renitentibus a fratre germano Francisco occulte et fur­tive quasi ad s. Blasium deductus fuit. Magistrum habuit P. Gregorium Reble, cultioribus litteris rite imbutum, cui libros Latinos, classicos praesertim occulte surri­puit, et in campanili absconditos recrea­tionum horis evolvit, haud vulgarem inde Latinae linguae usum iam in scholis huma­nioribus nactus, quem in operibus eius prelo commissis laudarunt docti. Duo­dennis igitur puer suscepto habitu togatis s. Blasii scholaribus fuit adsociatus, et se­decim annorum iuvenis anno 1736 die 28. Oct. cum novem sociis studiosis novitia­tum ingressus. Expleto anno sequenti 1737 tyrocinio eodem 28. Oct. vota sollemnia emisit, annos aetatis habens 17 cum duobus mensibus. Musices amator et peritus frater clericus adhuc missas aliquot composuit atque offertoria pro festis Domini et san­ctorum, quae unacum iis P. Remigii Klee­sattel typis Augustae Vindelicorum publici iuris factae fuere. Haec offertoriorum pu­blicatio multum postea animurn auctoris afflixit, fastidientem immo abominantem eiusmodi musicam instrumentalem. Theo­logiae candidatus scholasticarum quaestio­num et sophisticarum triciirum osor acer­rimus, totum theologiae dogmaticae, san­ctorum patrum et conciliorum studio se de­dit, quorum quiclem sententiis referta sunt omnia eius opera theologica. Absoluto in scholis cursu theologico, plenam aetatem ad sacerdotium cum non haberet, ductore P. Laurentio Gump, mathematicis discipli­nis rite informato, operam dédit arithmeti­cae et algebrae. Anno 1744 die 3o. Maii presbyter ordinatus, biennio post theolo­giam dogmaticam iunioribus confratribus tradere coepit, et absoluto cursu fere de­cern annorum, bibliothecarii munus eo lu­bentius cum exceptione a choro suscepit, quo nil illi carius acceptiusque fuit, quam studiis vacare; atque abhinc totius vitae tempus, exceptis officiorum negotiis, lec­tioni et scriptioni optimorum librorum con­secravit. Initium scribendi fecit a praxi regulae, ex Gallica in Latinam linguam translata. Adparatum deinde et principia theologiae, aliaque complura opera theolo­gica et historica conscripsit, quorum elen­chus typis impressus prostat. Insigniora vero, quae tum elucubrare et edere para­bat, opera fuere: De musica et cantu ec-

Next

/
Thumbnails
Contents