Földváry László: Adalékok a dunamelléki ref. egyházkerület történetéhez (Budapest, 1898)

II. rész. Dunamelléki ev. ref. egyházkerület a baranyai püspökséggel való egyesülés után (1715-1780)

264 elegendő bizonyítékokkal, hogy 1681-től folyvást használatában vannak a templomnak. Igazolták is elég bőségesen, de nem használt semmit, mert a Helytartótanács megkerülte a dolgot s következő javaslatot terjesztett a királyné elé: „A budai barátok vagy Cegléd város apáca-földesurai föltétien joggal bírnak a maguk birtokán, és mivel a templomotTs’bfrni akarják, az átadandó nekik“. A magyar udvari Cancellária is ily értelmű Ítéletet küldött Ő Felségének. Az igazságtalanságot ekként szentesítő Helytartótanács és udvari Cancellária Ítélete által felbátorítva, a budai apácák mint földesurak Pestmegye és a váci püspök által nem szűntek meg sürgetni a ceglédi ref. templom birtokába helyeztetésüket. Végre csakugyan elérték azt a királynőnek egyenes rendele­tére, mely 1753. febr. 1-jén adatott ki a Helytartótanács által s ekként hangzik: „Excellentissime, Illustrissime ac Reverendissime Dne S. R. J. Comes, Domine nobis observandissime. lis, quae tarn Comitatus Pestiensis, quam et Excellentia Vestra, circa ecclesiam in Oppido Cegléd, Comitatui Pestiensi ingremiatam, olim Catholicam, mine autem per Incolasejus­­dem loci, helveticae confessioni addictos possessam, isthuc perseripserat, abhinc Scrtissimae suae Caesareo Regiae Matti demisse relatis, summe fata sua Majestas dementer resolvere dignata est, ut quamvis quidem, circa ipsum etiam publicum confessionis eorundem acatholicorum exercitium in dicto Oppido habitum, graves subversentur Quaestiones: Nihilominus ex gratia Caesareo Regia, iisdein acatholicis publicum confessionis suae exercitium usque ulteriorem dis­­positionem, benigne adhuc admittetur, cum his expressis conditionibus: Ut videlicet Templum hactenus per ipsos usur­­patum, cum suis accessoriis et appertinentiis, Dno Terres­­trali et Incolis Catholicis ad initium imminentis veris resig­­netur; Ipsis verő Helveticae Confessioni addictis, ejusdem Loci Incolis, Dominium Terrestrale Fundum suffleientem, pro Oratorio, scholis item et habitatione necessariorum Ministrorum et Ludi Magistri excindere teneatur, in quo fundo necessaria Aedificia (et quidem ipsum Oratorium pro numero populi eo confluentis) ex ligneis materiali­­bus aut cradis tegulis construi admittantur. Praeterea ut moderni duo Praedicantes, usque dies vitae suae ibidem mânere possint, alterutro verő mortuo, nonnisi anus Praedicans ibidem sit, ad evitandam etiam miserae Plebis aggravium. Porro circa scholas, ut altiores ultra grammaticam nullatenus sub poena amissionis exerciţii ibidem tradentur, consequenterque Professor Philosophiae et alii non necessarii moderatores illico dimittantur. Quod excessus demum in

Next

/
Thumbnails
Contents