Nagy Júlia (szerk.): "Mennyei parnasszus" Sárospataki diákok halottbúcsúztató versei - Acta Patakina 16. (2004)

Versek

Csabai András

Elegia, in qua

[—l1 defuncti Stephani Akáb, ornatissimi, dum viveret civis Scholae Primarii, amici sui integerrimi beatam memoriam posteritati commendare voluit Andreas Csabai. S. Patakini, die 3. Tuny. Anni 1786.

Invida cum subito rapuit Libitina sodalem,

Integer, a' puero quem mihi iunxit, amor.

Funeris exequias metro celebrare parabam,

Et deplorando solvere iusta rogo.

Urget amor constans, et non indebita poscit, Nempe: sodalitii iura, cadaver habet.

Ast ubi sinceri laudes meditamur amici,

Munera, Funereae, sacra futura Deae;

Ex templo meditantis opus, dolor ossa pererrat, Pallida, deciduis, ora rigantur aquis,

Ingeniumque iacet penitus, moerore sepultum, Forsian officium, negliget inde suum!

Nil mirum in nobis veteres languere Camoenas: Fertilis ingenii flumine, busta tenent.

Akáb sustulerat secum, servatque sepulchro, Hic-fuit ingenii dexteritate potens.

Gloria Pegasidum, metuit Veneranda ruinam;

Si cadat Aonii prima columna chori.

Proh! Dolor! Hanc Phoebus lugens cecidisse fatetur, Deflet denatum turba novena Virum:

Occidit et candor nunquam temeratus in illo

Agmina virtutum mortua multa iacent.

Vixerat hic veri custos, iustique satelles,

Mihi in adversis, perfacilisque pati

Magnus et in Christo fuerat, maiorque futurus Tempore maturo, si licuisset, erat.

Doctus oves Christi iam pascere rore perennis, Illius, aeternas haurit amoris, aquas.

1 olvashatatlan szó