Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi VIII. Vol. 4. (Budae, 1832.)

rum petitionibus faeilem praebere eonsensum, in his praesertim , quae videntur suorum subditorum commodis vtiliter conuenire. Proinde ad vniuersorum notitiam harum serie volumus peruenire : quod Magister Laurentius, fiiius Emerici, Comitis de Varasd , fidelis noster, ad nostram accedens praesentiam, exhibuit nobis quoddam priuiiegium serenissimi Principis Domini Caroli , Dei gratia illustris regis Hungariae , consortis nostri charissimi, confirmatorium cuiusdam patentis litterae suae, de collatione possessionis T. vocataein comitatuT. existentis, per eumdem Dominum regem sibi facta confectum ; quia ipsam possessionem in parte vel in toto reginalem fore asserebat; petens nos prece subiectiua: vt coliationem dictae possessionis, tanquam nostram Magnificentiam contingentis , ratam et gratam habere, et tenore praesentium nostris litteris priuilegialibus inserto, nostri ad id conserisus impensione reginalis, sibi et suis heredibus dignaremur perpetuo stabilire; cuius tenor talis est: Carolus, Dei gratia, Hungariae etc. Nos siquidem praedicti priuilegii Domini nostri regis inspecta veritate petititionibus memorati Magistri Laurentii iustis et iuri consonis fauorabiliter inciinatae, fideiitates et seruitiorum merita , eiusdem plurima laude digna, quae eidem Domino nostro regi in diuersis suis negociis et expeditionibus regni sui et nobis tam fideliter et soierter exhibuit, et impenditjin memoriam reuocantes, volentesque eidem Magistro Laurentio pro multimodis seruitiis suis reginali occurrere cumfauore, tenorem ipsius priuilegii non abrasuin, non canceliatum, nec in aliqua sui parte vitiatum , de verbo ad verbum praesentibus inseri faciendo, coliationem possessionis 12 *