Fejér, Georgius: Codex diplomaticus Hungariae ecclesiasticus ac civilis. Tomi IV. Vol. 2. (Budae, 1829.)

taricae ex affluenti indignatione trium machinarum Domini Plasmatoris nostri per climata totius regni nostri perfusa seuerissime ylciscenda fuisset, et nos vna cum fidis Primatibus, et Nobibbus nostris ex­tra monarchiam nostram vsque ad littora Pontus acerrime persequendo, in quamdam mari­limam insulam Veglae contiguam repellendo coer­cuisset, de qua etiam vi extrahere satagens per varia naufragia, et deriuatiua ingenia belluina in nos et exercitum nostrum irruere, et caput no­strum regium truncare; aut nos in miserabile iu­gum paganissimum traducere conasset; vbi in q'uo­dam turbinoso iuuasionis afllictu , nobis hinc inde trepide delitentibus, imminente euentu perpetuo Diuino anathemati dato , circumquaque multitudi­ne pugnantium gentium ipsorum Tartarorum ob­sessi, vniuersis tain in nouis insultibus, asperrimis iaculis, crudelium verberum ictibus afficiendo gla­diis feriunt turmas nostras, sagittas lanceasque suas inebriant sanguine occisorum ; vt muro obstructo, vt pisces in gustro comprehensi, in­commodissimis verberibus strictissime afllicti, vt nec antea procedere, nec fugae locum habe­re poteramus, vbi inter nostros et ipsos Tartaros seruato interuallo nostrorum funera plusquam vl­timum capitis nostri exterminium more Rachelis iugulo, alta ad Dominum intensius suspiria funde­bamus; Kyrie eleyson , et Protector noster aspice no» Deus, gementes exclamabamus, vitam nostram et nostrorum summo desiderio a mortis impetu arctius euitare cogebamur. Iam illaesi in praeceps praecipitati terribilem necem in momento exspe­ctabamus. Pater tandem ineffabilium misericordia­rum, et Dominus piae consolationis, in quo spes

Next

/
Oldalképek
Tartalom