Carolus Wagner: Analecta Scepusii sacrii et profani. Pars IV. (Viennae, 1778.)

Verum haud ita multo poft feu curarum tsedio , ut fit, exadus, feu potius Aul®, in qua gratiofus erat, iliieiis captus, focietatem, quam cum Fratribus, & Fuggeris inierat, diífuere parabat. Dedit ea­propter Hieronymus Balbus ad Jacobum Fuggerum literas orans, ob­teftansque, ut ab eo coníilio dimoveret Alexium, hominem negotiatio­ni illi non utilem modo , fed pláne neceűarium. Sane dignse funt li­ter®, quas hic proferatnus; quippe qua* in aperto ponunt, quantus jam tum íuerit Alexius, ita autem habent : ,, Magnifice Domine! Amice honorande ! Vetus mihi cum Thur­zonibus, & pluribus otficiis ultro, citroque corroborata inanet cou­" jundio; quam credo D. V. minimé effe incognitam : nec ipíi, ut 11 puto, inficiabuntur, me in negotiis, qu® per eos in Hungáriáé , Regno circa cultum montanarum pertradantur, diiücillimis tempo­ribus ufui, & protedioni fepe numero fuiífe, nullumque in iplis , & promoven'dis, & honeftaudis tempus, aut occalionem praetermi­" liííe. Qui cum multiplici nexu tam adfinitatis, quam cognationis " funt D. V. devindi , mihi perfvadeo, quaecunque a me funt profe­da in eos obfequia, eadein quoque D. V. fuiífe impenfa. Quapro­pter licet nulla mihi cuin D. V. privata interceíferit confvetudo & duntaxat ex facie, & brevi quoddain colloquio, idque fuperiore bien­nio habito, fit mihi nota, tamen perinde exiftimo, ac ii oinnis ea neceífitudo, qua; cum DD. Thurzonibus, cum V. etiam D. mi­hi interceífiífet : quominus eain mirari oportet, íi nudis, & apertis verbis id literis iignificabo, unde non paruin his Hungaricis ne­gotiationibus momenti pendere cognefco. Compertum habeo D. A­lexium Thurzo ejus effe fententia;, ut ab ea focietate, quam cum aliis fuis Fratribus, & D. V. in cultura metallorum habuit, fe penitus feparet, & fequeftret; idque ita fe habere, certiífimis mi­hi conftat documentis. Quod quidein li fuerit, in maximum difcri­men, & diiíicultates commercia, ^ qua; D. V. hic in Hungaria ge­rit, adducentur. Nam & fuperioribus annis inter tot procellas, & íluduationes, quas ingruerunt, íi ejus opera, induíiria, & authori­tas opitulata non fuilTet, vix hae res falva;, & integrse hucusjue permanlitrent. In prsefentiarum vero animadverto, Sereniífimo Re­ge Ludovico, Domino meo gratiofiífimo pupillarem íetatem agen­te, quot, & quanta pericula, quot etiam diiíicultates, & varie­tates in hoc Regno in dies magis, magisque eruptae; quot etiam diiíicultates in hac ipfa eruendoruin metallornm ratione fuperfunt ? ad quas arcendas, & propellendas neminem ex his Fratribus, prie­ter D. Alexium f>re idoneum, qui & comtnereiurn lingva; Hun­garicse callet, & in hac aula maximé EFT verfatus, ad u IÍUS cu­L „ jusque

Next

/
Oldalképek
Tartalom